اطلاعیه شماره 707 نمایندگی گیسن در خصوص قتل کودکی بدست کودکی دیگر
قتل یک کودک به دست کودکی دیگر
یک نوجوان ۱۷ ساله که بر اساس قوانین بین‌المللی کودک محسوب میشود، کودک ۶ ساله دیگری بنام ستایش قریشی که از پدرو مادر افغان است را می‌رباید، به او تجاوز می‌کند، او را با چاقو و به طرزی فجیع می‌کشد و بعد جنازه‌اش را با اسید می‌سوزاند. آنچه نگاه را خیره می‌کند وقوع این سه فقره جرم به دست یک کودک است.
واکنش شبکه های اجتماعی:
شبکه‌های اجتماعی مملو از غم تجاوز به این دخترک ۶ ساله است، ستایش در عکس‌های مختلف با لبخندی کودکانه و بدون دندان؛ ستایش افغان است و البته زاده ایران، در همین زیر گوش تهران «ورامین»، . گروهی از کاربران با ایجاد «هشتگ‌های ستایش» « من ستایش هستم » «عدالت برای ستایش» و…. سعی در اطلاع‌رسانی گسترده تر دارند. بسیاری نیز معتقدند که خبر در گذشت او آنطور که باید در رسانه‌ها بازتاب نداشته است.
واکنش رسانه‌های جمعی ایران :
قتل ستایش، تا زمان تنظیم این اطلاعیه ، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های جمعی ایران نداشته است. سکوتی که پیوسه بر مشکلات و نقض حقوق مهاجرین افغان ساکن در ایران سایه افکنده است .
واکنش جامعه میزبان:
بسیاری این جنایت را محکوم کرده اند. برخی خبرگزاری‌های ایران، گزارش‌هایی را درباره همدلیِ دست‌کم محلی، با خانواده داغدار ستایش منتشر کرده و شهروندان ایرانی و مهاجران افغان ساکن ایران را به یکدلی و اتحاد فراخوانده اند. جمع زیادی از ایرانی‌های محل با ابراز همدری به سراغ خانواده ستایش می‌روند و اعلام می‌کنند که در کنار آنها خواهند ایستاد. پذیرش وکالت خانواده بصورت رایگان هم دیده میشود و در پی فراخوان منتشرشده شماری از مردم تهران و همچنین افغان‌‌های مقیم پایتخت عصر ۳۰ فروردین برای گرامی‌داشت یاد “ستایش قریشی” و روشن‌کردن شمع در برابر سفارت افغانستان در تهران حضور میابند.
واکنش نیروی انتظامی در تجمع یاد بود به روایت ژیلا بنی یعغوب:
فضا کاملا امنیتی بود، اجازه ندادند وارد خیابان پاکستان که سفارت افغانستان در آن قرار دارد بشویم. پلیس‌ها با لحن خشن و تند با مردم حرف می‌زدند و آنها را از محل دور می‌کردند. هم ایرانی‌ها آمده بودند هم مهاجران افغانستان. به پلیس ها می‌گفتند فقط می‌خواهیم شمعی روشن کنیم. پلیس‌ها می‌گفتند که مجوز ندارید. جواب می دادند: شمع روشن کردن و گل گذاشتن جلوی سفارت که مجوز نمی‌خواهد. پلیس‌ها و نیروهای لباس شخصی داد می‌زدند متفرق شوید. زودتر بروید! اگر نروید بازداشتتان می‌کنیم، فریاد گم شو….. گم شو پلیس را می‌شنیدیم، دیدم که چند نفر بازداشت شدند و به ماشین‌های ون هدایت شدند.پلیس‌ها مردم را در خیابان و پیاده‌رو هل می‌دادند و به ایرانی‌ها می‌گفتند:
مگر شما ایرانی نیستید، شما چرا به خاطر افغان‌ها آمده‌اید؟
شما مگر نمی‌دانید که افغان‌ها چقدر اینجا جرم و جنایت کرده‌اند، چرا از آنها دفاع می‌کنید؟
می‌خواهید همین حالا بازداشتتان کنیم و سوار ماشین کنیم؟
ما فعالان حقوق بشر در ایران طبق مواد 2 و 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر خواهان:
رفع هرگونه تبعیض نژادی و مبارزه علیه آن در خصوص مهاجران توسط دولت جمهوری اسلامی و برگزاری گردهمایی و تجمعات صلح آمیز هستیم.
707
کانون دفاع از حقوق بشر درایران
نمایندگی گیسن
