محمود دولت‌آبادی مراسم بزرگداشت شاملو در دانشگاه هنر تهران را خارج کردن این شاعر از تحریم توصیف کرد. جواد مجابی در این مراسم، سانسور را مانع اندیشه و بیان و مروج ابتذال خواند.
دانشکده علوم کاربردی دانشگاه هنر تهران عصر یک‌شنبه، پنجم دی‌ماه شاهد برگزاری مراسمی بود که به این شکل در چند دهه گذشته کم‌سابقه بوده است.
مراسمی زیر عنوان “نوروزی در زمستان” که برای بزرگداشت احمد شاملو، با حضور همسرش آیدا سرکیسیان و شماری از نویسندگان، شاعران و هنرمندان نام‌آشنای ایران برگزار شد.
احمد شاملو (۲۱ آذر ۱۳۰۴- ۴ مرداد ۷۹) از بلندآوزاه‌ترین شاعران معاصر ایران و یکی از پایه‌گذاران و دبیران کانون نویسندگان بود؛ کانونی که فعالیت آن در جمهوری اسلامی همواره با چالش روبرو بوده و شماری از فعالانش از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای سال ۷۷ بوده‌اند.
بیشتر بخوانید: احمد شاملو؛ هوایی تازه در شعر • مجموعه مطالب
آزادی، ایده‌آل دست‌نیافتنی
به گزارش خبرگزاری ایلنا، محمود دولت‌ابادی در مراسم دیروز با اشاره به محدودیت‌های موجود در دهه‌های اخیر و در ارتباط با شاملو گفت: «به جامعه دانشگاهی تبریک می‌گویم که سرانجام توانست شاملو را از نزدیک به نیم قرن تحریم خارج کند. شایسته نیست در جامعه‌ای که مدام به ادیبان و بزرگان فرهنگی و هنری فخر فروخته می‌شود، و حتی بر سر مفاخر دعواهای کودکانه را شاهد هستیم، یا بعضا فرصت‌طلبان برخی از اهالی فرهنگ را مصادره می‌کنند، نام شاملو در دانشگاه تحریم باشد.»
داستان‌نویس مشهور معاصر، در ادامه سخنانش آزادی را ایده‌آلی دست‌نیافتنی و قدرت را یک واقعیت خواند و تاکید کرد، تحقق آزادی یک نگرش ایده‌آلیستی است.
او افزود: «هوشیاری این است که تشخیص بدهیم در مسیر پیگیری رسیدن به آزادی یک ایده‌آلیست هستیم.»
دولت‌ابادی همچنین گفت که مرگ شاملو برای او “خاموش شدن نور امید” بوده و احساس می‌کند که داستان‌های اخیرش تحت تاثیر همین حس و “فقدان دیگری” هستند.
او افزود: «مدت‌هاست در ادبیات، هنر و فرهنگ هم موضوع فقدان دیگری اهمیت پیدا کرده است. فقدان دیگری مشخص می‌کند که انسان بدون حضور جمعی و بدون دیگران نمی‌تواند زندگی کند.»
بیشتر بخوانید: پانزدهمین سالمرگ احمد شاملو در امام‌زاده طاهر برگزار شد
سانسور؛ رواج نادانی و ابتذال
جواد مجابی، شاعر، منتقد ادبی و یکی دیگر از سخنرانان این مراسم، در بخشی از اظهاراتش مبارزه با ابتذال را یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های سلوک ادبی و اجتماعی شاملو توصیف کرد.
او خاطر نشان کرد: «هیچکس هم نمی‌تواند خودش را مبرا یا مصون از ابتذال بداند و تنها دیگران را دچار و مبتلا بخواند. همه ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که به خرافه، سلطه، ستم، نادانی و ترس آلوده است.»
مجابی در تشریح نقش سانسور در رواج ابتذال گفت: «سانسور جلوی اندیشه و بیان را می‌گیرد و بعد ابتذال را رواج می‌دهد. چون حکومت کردن بر مردم نادان و ناآگاه بسیار آسان‌تر است.»
مراسم بزرگداشت شاملو در دانشگاه هنر تهران گرچه رویدادی کم‌سابقه بود، از محدودیت‌ها و سانسوری که در جمهوری اسلامی بر نویسندگان و هنرمندان “غیرخودی” اعمال می‌شود بی‌بهره نبود.
مطابق گزارش‌ها قرار بود در پایان مراسم عصر یک‌شنبه، جایزه و تندیس‌های برگزیدگان دومین دوره جایزه شعر شاملو که در زادروز او معرفی شده بودند اهدا شود که برگزیدگان معرفی شدند اما اجازه حضور در مراسم و دریافت جایزه خود را نیافتند.
به گزارش ایلنا همچنین قرار بود پیش از ظهر دوشنبه فیلم مستند “از بامداد خسته” درباره شاملو نمایش داده شود که این برنامه بدون ارائه توضیحی منتفی اعلام شد.
