آرش صادقی کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که ایام حبس خود را بصورت تبعیدی در این زندان سپری می کند در اعتراض به ضرب و شتم و انتقال همسرش گلرخ ایرایی و آتنا دائمی علاوه بر اقدام به اعتصاب غذا، با نگارش نامه‌ای سرگشاده به آقای حسن الزید کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد و خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران نگرانی خود را از بابت این مسئله ابراز کرده. او در قسمتی از این نامه نوشته است “در صورت بروز هرگونه حادثه‌ای برای اینجانب یا خانم گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی مسئولیت مستقیم آن بعهده قوه قضائیه و اطلاعات سپاه و نیز مسئولان سازمان زندان ها است”. آرش صادقی که از هفتم بهمن‌ماه سال جاری در واکنش به مسئله فوق اعتصاب غذای خود را شروع کرده خود به دلیل اعتصابهای پیشین در وضعیت نامناسبی از بابت سلامتی به سر می‌برد و نیازمند رسیدگی جدی پزشکی و تغذیه تحت نظر پزشک است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آرش صادقی کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج که ایام حبس خود را بصورت تبعیدی در این زندان سپری می‌کند با نگارش نامه ای سرگشاده به آقای حسن الزید کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد و خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران نگرانی خود را از بابت این مسئله ابراز کرده است.
وی در بخشی از نامه نوشته است “در صورت بروز هرگونه حادثه‌ای برای اینجانب یا خانم گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی مسئولیت مستقیم آن بعهده قوه قضائیه و اطلاعات سپاه و نیز آقایان جهانگیری ریئیس کل سازمان زندان ها، مصطفی محبی مدیر کل سازمان زندان های استان تهران و نیز آقایان چهارمحالی رئیس زندان اوین، یوسف مردی رئیس حفاظت زندان اوین و عباس خانی رئیس بهداری زندان اوین است”.
متن نامه آقای آرش صادقی را به نقل از هرانا بخوانید:
جناب آقای حسن الزید کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد
سرکار خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران
همانطورکه مستحضر هستید بیش از یکسال از بازداشت همسرم می‌گذرد و در این مدت بارها اقدام به نوشتن نامه های مختلف کرده‌ام و در حالی‌که سال گذشته پس از ۷۲ روز اعتصاب غذا با قول آزادی همسرم و رسیدگی مجدد به پرونده از طرف مقامات قضایی به اعتصاب خود پایان دادم و به دلیل همان اعتصاب با بیماری های کلیوی و گوارشی زیادی از جمله نارسایی قلبی، آریتمی، کوچک شدن کلیه ها، زخم معده، کولیت اولسروز در ابتدا و انتهای روده بزرگ و کوچک مواجه شدم که به همین دلیل در حاضر بیش از ۱۵ قلم دارو از جمله مزالازین، سولفاسالازین، وارفارین، پروپرانول ۴۰،اسویکس کلو پیدو گرل و… را استفاده می‌کنم.
چند ماه پس از پایان اعتصاب با فشار های سازمان اطلاعات سپاه اعاده دادرسی همسرم در دیوان عالی کشور رد گردید و در روز های اخیر ضمن تشکیل پرونده‌ی جدید برای وی و یکی دیگر از دوستانمان به نام آتنا دائمی، پس از احضار نامبردگان به بند امنیتی دو الف زندان اوین (متعلق به اطلاعات سپاه) پس از ضرب و شتم آنان را به زندان قرچک ورامین که مختص زندانیان خطرناک می‌باشد منتقل کرده‌اند.
اینجانب علی‌رغم مخالفت دوستان و همبندیانم به این وضعیت نامناسب جسمی که همگان در این مدت شاهد آن بوده‌اند ناچارا بدلیل این برخوردها و ضرب و شتم و انتقال همسرم گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی از روز شنبه ۷ بهمن در اعتصاب غذا می‌باشم. به این دلیل اعلام می‌دارم در صورت بروز هرگونه حادثه‌ای برای اینجانب یا خانم گلرخ ابراهیمی و آتنا دائمی مسئولیت مستقیم آن بعهده قوه قضائیه و اطلاعات سپاه و نیز آقایان جهانگیری رئیس کل سازمان زندان ها، مصطفی محبی مدیر کل سازمان زندان های استان تهران و نیز آقایان چهارمحالی رئیس زندان اوین و یوسف مردی رئیس حفاظت زندان اوین و عباس خانی رئیس بهداری زندان اوین می‌باشد که سه تن اخیر با پرونده سازی جدید و ضرب و شتم باعث انتقال گلرخ و آتنا گشته‌اند.
این انتقال بدون شک با هماهنگی سازمان زندانها و مدیر کل زندان های استان تهران صورت گرفته است.
از تمامی نهاد ها و دادگاه های بین‌المللی علیه این افراد اعلام جرم می‌کنم و از شما و تمامی وکلای حقوق بشری و نیز تمامی و نیز تمامی وجدان های بیدار در خواست دارم ضمن رسیدگی به این شکایت پیگیر وضعیت گلرخ و آتنا باشید.
با سپاس فراوان، آرش صادقی / چهارشنبه ۱۱ بهمن‌ماه ۹۶ / زندان گوهردشت کرج(رجایی شهر)
در خصوص موضوع نامه آقای صادقی لازم به توضیح است، روز چهارشنبه مورخ ۴ بهمن‌ماه آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در زندان اوین مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و سپس به زندان قرچک ورامین تبعید شدند. این دو زندانی که هم اکنون در بند ۳ این زندان نگهداری می شوند از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند.
پس از ضرب و شتم و انتقال گلرخ ابراهیمی ایرایی و آتنا دائمی به زندان قرچک ورامین، آرش صادقی همسر خانم ایرایی در پی آگاهی از این واقعه و به نشانه اعتراض از روز شنبه مورخ ۷ بهمن ماه اعتصاب غذای خود را آغاز کرد.
آقای صادقی با نگارش نامه ای به مسئولین زندان و رونوشت به نهادهای ذیربط از قصد خود برای آغاز اعتصاب غذای اعتراضی از روز شنبه خبر داده بود و مسئولیت عواقب این اعتصاب را متوجه مسئولان امر دانسته بود.
آرش صادقی در حالی اعتصاب غذای خود را ادامه می دهد که بعد از یک دوره اعتصاب غذای حدود ۷۰ روزه، خود به شدت بیمار بوده و نیازمند رسیدگی پزشکی و رژیم غذایی مناسب است.
این فعال حقوق بشر که پیشتر توسط دادگاه انقلاب به جمعا ۱۹ سال حبس محکوم شده است، اواسط سال جاری در اعتراض به بازداشت دوباره همسرش دست به اعتصاب غذایی زده که بیش از ۷۰ روز به طول انجامید. آقای صادقی از بیماری های زیادی از جمله آسم، کولیت روده، ناراحتی شدید معده و کلیه و… رنج می برد که همگی از عوارض اعتصاب غذای طولانی است که در سایه عدم رسیدگی بدتر شده است.
لازم به یادآوری است آرش صادقی برای اولین بار در ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۸ در مقابل دانشگاه علامه طباطبایی تهران به همراه تعدادی از دانشجویان معترض به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد و پس از ۹۰ روز به قید کفالت آزاد شد.
این فعال حقوق بشر اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و پس از ۶ ماه حبس اسفند ماه با وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. زمانی که موقتاً از زندان آزاد بود، مأموران برای بازداشت وی به خانه‌اش یورش بردند که همین امر موجب سکته و درنهایت فوت مادر آرش صادقی شد.
آقای صادقی آخرین بار خردادماه ۱۳۹۵ در دادسرای شهید مقدس زندان اوین جهت اجرای حکم بازداشت شد.
وی در آبان ماه ۱۳۹۵ به مدت ۷۰ روز دست به اعتصاب غذا زد و مهرماه ۹۶ نیز از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد.
