یکی از مشکلات امروز، عدم استفاده درست کودکان از رسانه‌هاست. البته در این راستا صداوسیما هم نتوانسته همچون قبل، تغذیه مناسب فرهنگی و هنری در اختیار کودکان و حتی نوجوانان قرار دهد. الهه رضایی مجری قدیمی تلویزیون که دهه 60 و 70، کودکان بسیاری با او خاطره دارند. چندین سال است که روی آنتن نرفته، گفت: نمی‌خواهند که ما باشیم و دعوت نشدم. سال‌هاست که بازنشسته شده‌ام و تلویزیون هم برنامه‌های خودش را دارد. گروه کودک تلویزیون هم کارآیی قبل را ندارد. البته گفته‌اند قرار است دوباره مثل قبل این گروه‌های کودک فعالیت مثمرثمری داشته باشند. برنامه کودکی که ما اجرا کردیم با برنامه‌ای که این روزها روی آنتن می‌رود تفاوت زیادی دارد.
وی در پاسخ به این سوال که از نوستالژی‌های قبل و تأثیرات محتواهای مجری‌محوری تلویزیون خبری نیست، افزود: بسیاری می‌گویند مقصر گفتگومحوری امروز برنامه‌های کودک، کم‌سوادی مجریان است؛ من درباره کم‌سوادی مجریان اظهارنظری کنم. ولی به هرحال یک انقلابی در دنیای رسانه و ارتباطات به پا شده و این تغییرات در همه‌جا بوجود آمده است. گاهی وقتی احساس می‌کنیم که از این مسیر نباید عقب بمانیم و کودکان در معرض استفاده از اطلاعاتی قرار می‌گیرند که مسیر زندگی‌شان را به سبک و سیاق آمال غربی‌ها هدایت می‌کنند. حالا در این شرایط یک فضای مجازی هم ایجاد شده و رسانه‌های مختلفی در دسترس بچه‌هاست. خانواده‌ها هم یک مقداری در ارتباط گرفتن با فرزندانشان تنبل شده‌اند؛ کمتر با همدیگر گفتگو می‌کنند و فرزندانشان را بیشتر آزاد نگه می‌دارند.
رضایی درباره کمبود رفتارهای خلاقانه در حوزه کودک تلویزیون، گفت: متأسفم که باید بگویم، ظاهراً بچه‌ها برای مسئولین صداوسیما ارزش زیادی ندارند که روی آن‌ها سرمایه‌گذاری نمی‌شود. البته در جایی هم می‌گفتند حتماً بچه‌های روسای سازمان صداوسیما بزرگ شده‌اند؛ باور من هم این است که بچه‌هایشان بزرگ شده‌اند اما نوه که دارند و یک تعهد فرهنگی و هنری نسبت به کودکان جامعه دارند.
- شیده معاونی: کودکان ما نیاز به مجری دارند نه بازیگر!
وی خاطرنشان کرد: من فکر می‌کنم باید رسانه ارتباط تنگاتنگی را با مشاورین و روانشناسان کودک ایجاد کند که برای بچه‌ها برنامه می‌سازند و از آن‌ها نظر بگیرند. ضمن اینکه همان برنامه‌های قدیم با سبک و سیاق جدید که کودک محور بودند و روی پرورش و تربیت بچه‌ها تمرکز خوبی داشتند. درست است که در تلویزیون فعالیتی ندارم اما امروز خوشبختانه از کودکان فاصله نگرفته‌ام و در مهدکودک فعال هستم. کودک امروز نیازمند آموزش صحیح، گفتگو و تعامل اجتماعی و امکانات خوب فرهنگی و هنری است. چرا باید کودک ما کارتن‌ها و انیمیشن‌های خارجی دور از آداب و رسوم و فرهنگ ایرانی را ببینند؟ متأسفانه در تلویزیون هم شاهد پخش چنین انیمیشن‌هایی هستیم. همه‌چیز نباید در اختیار بچه‌ها به سادگی قرار بگیرد و یکسری چیزهایی باید بدست بیاید که برای سن کودک لازم باشد. باید جلوی این فرآیندی که هر نوع اطلاعات و رسانه‌ای در اختیار کوکان قرار می‌گیرد، گرفته شود.
