علی‌اصغر مونسان رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به ایلنا گفته که آنها دومین سردیس سرباز هخامنشی از مجموع سه سردیس هخامنشی را ردیابی کرده و در پی پس گرفتن آن هستند.
اولین نقش برجسته سرباز هخامنشی در حراج نیویورک کشف شد که با قیمت ۱.۲ میلیون دلار ارائه شده بود. این سردیس پس از پیگیری‌های حقوقی به ایران بازگردانده شد.
حالا مونسان رئیس سازمان میراث فرهنگی می‌گوید از این سردیس سه عدد از ایران خارج شده که آنان دومین سردیس را نیز ردیابی کرده‌اند و به زودی به ایران برگردانده خواهد شد. با این حال، اطلاعاتی درباره نحوه کشف و محل آن و زمان بازگشت این سردیس داده نشده است.
آنگونه که رئیس سازمان میراث فرهنگی اعلام کرده هیچ اطلاعی از سرنوشت سردیس سوم در دست نیست.
اینگونه که به نظر می‌رسد مقامات جمهوری اسلامی تمایل بسیاری به بازگرداندن اموال تاریخی ایران که در موزه‌های جهان نگهداری می‌شوند، دارند. این تمایل تا حدی افزایش یافته که مشاور وزیر امور خارجه از ایرانیان خارج از کشور نیز استمداد کمک کرده و حتی پیشنهاد داده تا مردم میراث خانوادگی خود را به دولت تحویل دهند!
غلام‌عباس ارباب‌خالص نیز در مراسم رونمایی از نقش برجسته سرباز هخامنشی در موزه خراسان بزرگ در دی‌ماه امسال گفته بود «ما هم باید مانند دیگر کشورها فراخوانی را به مردم بدهیم تا اشیای تاریخی را که به‌عنوان میراث خانوادگی در دست دارند به سازمان میراث فرهنگی ارائه کنند.»
او هدف از اهدای اموال خانوادگی میراثی را چنین برشمرد که هم کمکی در غنی‌سازی مجموعه‌های میراثی کشور باشد و همه بتوانند از آنها استفاده کنند و هم نامی از اهداکننده بجا بماند و هم در معرض دید همگان قرار گیرد تا ابعاد این تمدن و هنر بر هیچکس پوشیده نماند.
مونسان رئیس سازمان میراث فرهنگی درباره سرنوشت هزاران لوح هخامنشی در موسسه شرق‌شناسی شیکاگو نیز گفته که الواح هخامنشی بسته‌بندی شده‌اند و آماده ارسال به ایران هستند و به زودی شاهد بازگشت الواح هخامنشی نیز به ایران خواهیم بود.
با این وجود به نظر می‌رسد اظهار نظر رئیس سازمان میراث فرهنگی از سر باز کردن خبرنگار بوده، چرا که خروج الواح هخامنشی از آمریکا با مشکلات عدیده‌ای روبروست. اول اینکه به دلیل خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم علیه جمهوری اسلامی، شرکت‌های بیمه آمریکایی حاضر نیستند تا هزاران لوح هخامنشی را در سفر آمریکا به ایران بیمه کنند که این امر با مخالفت جدی موسسه شرق‌شناسی شیکاگو مواجه بوده است. دوم اینکه، خروج این الواح باید توسط دفتر کنترل اموال خارجی آمریکا تایید شود که حداقل تا آذرماه امسال هیچ تاییدی صورت نگرفته است.
بیشتر گل‌نبشته‌های باروی تخت جمشید که در کاوش‌‌های سال ۱۳۱۲ و ۱۳۱۳ و همچنین ۱۳۱۶ و ۱۳۱۷ در تخت جمشید یافت شد، سندهای امور مالی ایالت فارس در سال‌های سیزدهم (۵۰۹ پ. م ) تا بیست و هشتم (۴۹۴ پ.م.) پادشاهی داریوش بزرگ و سال‌های ۴۹۲ تا ۴۵۸ پیش از میلاد، یعنی در فاصله سی‌امین سال پادشاهی داریوش بزرگ تا هفتمین سال پادشاهی اردشیر یکم را در بر‌می‌گیرند و آگاهی بسیاری از آنچه در آن زمان در ایالت فارس می‌‌گذشته به دست می‌‌دهند.
پس از کشف این گل‌نبشته‌ها، بر اساس یک توافق میان دولت ایران و مؤسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو در آن زمان، بخشی از آنها فقط به مدت سه سال به آن موسسه امانت داده شد تا مطالعه و ترجمه شوند و پس از پایان مطالعه در زمان معین به ایران بازگردانده شوند. البته این موسسه پس از چند سال، شماری از گل‌نبشته‌ها را که به علت آسیب‌دیدگی، امکان پژوهش روی آنها وجود نداشت به ایران بازپس فرستاد و به مطالعه گل‌نبشته‌های سالم‌تر پرداخت و مدتی بعد ۳۰۰ گل نبشته دیگر به ایران برگردانده شده و شماری دیگر هنوز به صورت امانت در اختیار دانشگاه شیکاگو قرار دارد که اکنون با رأی دادگاه قرار است به ایران بازگردانده شوند.
