درد دل‌های انجمن طراحان گرافیک به بهانه معافیت مالی

 

موسسه هنرمندان پیشکسوت

انجمن طراحان گرافیک ایران در بیانیه‌ای مواضع خود را درباره معافیت مالیاتی هنرمندان و کلیه فعالیت‌های فرهنگی و هنری اعلام کرد و از دغدغه‌های فعالان این حرفه در این سال‌های سخن گفت.

به گزارش ایسنا، از مدتی پیش انتشار متنی با عنوان «پیش‌نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی» که بخشی از آن لغو معافیت مالیاتی کلیه فعالیت‌های فرهنگی و هنری را به دنبال داشت، نگرانی‌هایی را در میان اصناف گوناگون حوزه فرهنگ و هنر ایجاد کرده و بعضا واکنش‌هایی را نیز به دنبال داشت؛ که البته با دستور رییس سازمان برنامه و بودجه، بار دیگر فعالیت‌های انتشاراتی، مطبوعاتی و فرهنگی و هنری در لایحه بودجه سال آینده مشمول معافیت ۱۰۰ درصدی مالیاتی شد.

در همین راستا انجمن طراحان گرافیک ایران نیز در بیانیه‌ای مواضع خود را نسبت به موضوع معافیت مالی فعالیت‌های فرهنگی و هنری اعلام کرد.

انجمن طراحان گرافیک دربیانه خود آورده است: «انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران چندی پیش با نگرانی اطلاع یافت که در متن پیش‌نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی موضوع بخشودگی مالیاتی طراحان گرافیک همراه با بعضی دیگر از حرفه‌های فرهنگی هنری (ماده ۱۳۹ بند ل) حذف شده است، و روز ـ دوشنبه یازده آذر ۹۸ ـ با کمال مسرت خبر یافتیم که این ماده قانون بسیار ارزشمند و حامی فرهنگ و هنر با تصویب دولت همچون گذشته پایدار خواهد بود. در این باره بر خود لازم دیدیم که یک بار دیگر وضعیت دشوار حرفه‌ای و معیشتی متخصصان و فعالان شاغل در حرفه طراحی گرافیک را بیان کنیم تا بتوانیم به عنوان یکی انجمن‌های صنفی‌ ـ‌ فرهنگی کشور با نزدیک به ۲ هزار عضو و بیست‌ و دو سال فعالیت رسمی، با روشنی بیشتر میزان ارزش بخشودگی قانونی مالیاتی برای اهالی این حرفه و نیز مراتب خشنودی اعضای این انجمن را به اطلاع مسوولان عالی‌رتبه رسانده باشم.

گرافیک، حرفه‌ای تاثیرگذار در اقتصاد است که خود اقتصادی شکننده دارد. از نظر ما طراحان گرافیک: یک ـ حرفه طراحی گرافیک با اینکه از نظر اقتصادی بسیار آسیب‌پذیر و شکننده است، در میان سایر شاخه‌های مختلف هنرهای تجسمی بیش از همه در امر توسعه و پیشرفت اقتصاد کشور مؤثر است؛ زیرا همانطور که همه می‌دانند این حرفه با فعالیت هنری کاربردی خود در ارائه و بسته‌بندی انواع محصولات و کالاها اعم از تجاری و فرهنگی، نشر کتاب، عموم نشریات، طراحی محیطی و راهنماهای شهری و هویت‌سازی بصری برای نهادها، مؤسسات، صنایع و عموم کسب‌وکارها اعم از دولتی و خصوصی، نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. از این رو گسترش و استفاده از تخصص طراحی گرافیک و ارتقای یافتن سطح کمی و کیفی این حرفه نقش چشمگیری در پیشرفت اقتصاد و فرهنگ دارد. ولی متخصصین و اهالی حرفه سال‌هاست از آسیب‌های اقتصادی شغلی خود رنج می‌برند.»

دو ـ خروج و گریز از شغل طراحی گرافیک در این سال‌ها بسیار زیاد شده است. نزدیک به یک قرن است که طراحان گرافیک در بیشتر عرصه‌های فرهنگی و اقتصادی حضور دارند. ولی علی‌رغم این حضور، بر حسب آمار و اطلاعات این انجمن متوسط سنی فعالین حرفه‌ای در این رشته (براساس آمار سنی اعضای انجمن که نزدیک به ۲۰۰۰ نفر از جدی‌ترین و علاقه‌مندترین افراد این حرفه هستند)، کمتر از ۳۵ سال است. این موضوع حاکی از آن است که بیشتر طراحان گرافیک وقتی به ۳۵‌سالگی نزدیک می‌شوند، به دلیل تنگناهای معیشتی از فعالیت حرفه‌ای در این زمینه چشم‌پوشی کرده و به‌تدریج به مشاغل دیگر رو می‌آورند. در نتیجه تا به امروز کوشش‌ها و فعالیت‌های فرهنگی و اقتصادی کشور همچنان با کمبود دانش و مهارت‌های خلاقانه طراحان با تجربه مواجه است و این امر  دلیل بسیاری از آسیب‌هایی است که در نحوه ارائه، نشر و عرضه انواع کالاهای فرهنگی، صنعتی و تجاری در کشور مشاهده می‌کنیم.

به همین دلیل به صورت جاری شاهد خروج بسیاری از افراد حرفه‌ای و ماهر هستیم که البته همراه  با ورود دانشجویان و تازه فارغ‌التحصیلان جدید به حرفه است. در غیاب یا کمبود حضور طراحان باتجربه و ماهر در این عرصه، تعداد قابل توجهی از مراکز چاپ و تولید، یا دفاتر خدمات فنی برحسب ضرورت‌های اجتماعی به ارائه خدمات نوعی از طراحی ‌گرافیک می‌پردازند تا این کار مهم به هرصورت انجام پذیرد. بدیهی است که کیفیت خدمات طراحی این مراکز بسیار نازل است و در امر ارتباطات تصویری به طور کلی، آسیب‌های تدریجی فراوانی وارد می‌شود.»

انجمن طراحان گرافیک در بند سه بیانیه خود با اشاره وضعیت محل کار طراحان گرافیک نوشته است: «سه ـ  دفتر کار اکثریت غالب اعضای این انجمن در اماکن مسکونی استقرار یافته است، تنها دلیل این موضوع سنگین بودن هزینه‌های مکان‌های اداری یا تجاری برای شاغلان این حرفه است. هزینه همین دفترها نیز در بهترین شکل خود به طور متوسط با همکاری دو تا سه نفر طراح قابل تامین است، (بر این اساس پایین بودن میزان امکانات مالی طراحان غیر عضو در انجمن که تعدادی به مراتب بیش از اعضای انجمن را تشکیل می‌دهند قابل تخمین و تصور است). درآمد ناخالص سالانه و متوسط اعضای این انجمن کمتر از بیست میلیون تا شصت میلیون تومان در سال است؛ با این درآمد به دشواری می‌توان هزینه‌های محل، به‌روزرسانی و تامین ابزار کار را پوشش داد.

کم‌ثمر ماندن هزینه‌های آموزش عالی برای رشته طراحی گرافیک، چهارمین موضوعی است که هیات مدیره انجمن مطرح کرده است.»

در ادامه بیانیه آمده است: «وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به درستی به اهمیت هنر و طراحی در توسعه ارکان مختلف کشور (نشر، صنعت، اقتصاد، فرهنگ و …) پی‌برده است. ازین‌رو به توسعه این رشته‌ها و بیش از همه طراحی گرافیک توجهی خاص کرده، و بودجه قابل توجهی را به گسترش آموزش عموم این رشته‌ها به‌خصوص طراحی گرافیک در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی ـ در سطح کارشناس و کارشناس ارشد ـ اختصاص داده است. فارغ التحصیلان این مراکز آموزشی تنها در رشته طراحی گرافیک (ارتباط تصویری) در چند سال اخیر نزدیک به نیم‌میلیون نفر هستند. ولی چه سود که بیشتر این فارغ‌التحصیلان حتی با مهارت و استعداد کافی، به خاطر پیش‌بینی مخاطرات و محدودیت‌های اقتصادی در این شغل ترجیح می‌دهند به کار حرفه‌ای در زمینه طراحی گرافیک وارد نشوند. ماده قانون معافیت مالیاتی برای این حرفه به منزله تسهیل‌گری و حمایت، تشویق برای تداوم این نوع مشاغل فرهنگی‌ـ‌هنری وضع شده است.»

در پایان بیانیه انجمن طراحان گرافیک نیز آمده است: «معافیت مالیاتی فعالیت‌های فرهنگی و هنری که به موجب مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می‌شوند، ماده ۱۳۹ بند ل، موجود در قوانین و مقررات مالیاتی، با دقت و به درستی ناظر بر حمایت از طراحان و هنرمندان است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم در بالا بردن کیفیت ارائه و عرضه محصولات و کالاهای اعم از فرهنگی تا اقتصادی کشور سهم قابل‌توجهی ادا می‌کنند، زیرا این حرفه‌ها در سطحی وسیع خود از اقتصادی آسیب‌پذیر و شکننده در رنج هستند. قانونگذار به سهم خود با وضع قانون بخشودگی مالیاتی برای این مشاغل، سعی در حمایت، ترویج و تشویق استفاده از طراحی و هنر در ارکان مختلف فعالیت‌های اجتماعی نموده است؛ که مثال بارز آن حمایت از فعالیت حرفه‌ای طراحان گرافیک است. از این رو انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران صمیمانه از دقت و توجه مسئولین عالی‌رتبه‌ای که بر استمرار و ابقای این ماده از قوانین مالیاتی پافشاری کرده و آن را به تصویب مجدد رسانند صمیمانه قدردانی می‌کند.»