حسین علیزاده در نشستی خبری از مشکلاتی یاد کرده که در خانه موسیقی و در برگزاری کنسرت‌ها به ویژه در شهرستان‌ها وجود دارد. به گفته او قانون هیچ جایگاهی در موسیقی ایران ندارد و اهل هنر با توهین روبرو می‌شوند.
حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده نامدار ایران روز سه‌شنبه (اول دی ماه / ۲۲ دسامبر) در نشستی خبری از بی‌قانونی و رفتارهای سلیقه‌ای در عرصه موسیقی انتقاد کرد. به گفته او “ملت واژه بزرگی است و باید به آن احترام گذاشت”.
او افزود: «جای خوشحالی بود که توانستیم در چند سال گذشته کنسرت‌هایی در شهرستان‌های کوچک برگزار کنیم، اما کلید روحانی نتوانست مشکلات را حل کند و اجرا در شهرستان‌ها همچنان با مشکل روبروست. در هیچ جای دنیا با موسیقی چنین رفتاری نمی‌کنند از آنجایی که نباید از دولت انتظار داشته باشیم خودمان را نباید دست کم بگیریم.»
علیزاده از لغو کنسرت‌های موسیقی در ایران به خواست برخی اشخاص و به صورتی غیرقانونی انتقاد کرد و افزود، حتی اگر کسی چون او از وضعیت گلایه کند، ممکن است جایش در زندان باشد.
این آهنگساز در توضیح این که چرا در برنامه‌های دهه فجر شرکت نمی‌کند، گفت: «موسیقی نباید در طول ۳۶۵ روز سال، تنها ۱۰ روز محترم باشد و همه امکانات و بودجه به آن اختصاص داده شود، اما پس از آن هر کس دلش خواست به موسیقی توهین کند.»
او تاکید کرد که دو سال است به خانه موسیقی نرفته و خودش را عضو آن و دبیر شورای‌عالی این خانه نمی‌داند. علیزاده در توضیح دلیل ترک خانه موسیقی به حضور بسیاری از تصمیم‌گیرندگان آن در شوراهای ممیزی ارشاد اشاره کرد: «وقتی در کشور ما همه‌چیز خیلی دولتی است، باید یک واحد صنفی برای موسیقی وجود داشته باشد که اعضایش افرادی باشند که با استقلال فکری کار کنند، اما من هیچ‌وقت برای عضویت در شورای عالی خانه موسیقی داوطلب نشدم.»
بیشتر بخوانید: لغو کنسرت علیرضا قربانی به دلیل “اعتراض امت حزب‌الله”
او گفت که روزی در تماسی تلفنی مطلع شده که با یک رای‌‌گیری او را دبیر شورای‌عالی خانه موسیقی کرده‌اند. علیزاده در یادآوری تشریفاتی بودن چنین موقعیتی این پرسش را مطرح کرد که “آیا پس از این تصمیم، کسی یک خط از او به عنوان دبیر شورای‌عالی خانه موسیقی خوانده است؟”
«نباید از دولت پول بگیریم»
علیزاده در بخشی از حرف‌های خود گفت: «خوب یادم است در گذشته یک روز آقای مرادخانی شب عید به خانه موسیقی آمدند و می‌خواستند به عنوان عیدی به ما سکه بدهند؛ من در همان زمان به ایشان گفتم که ما نباید از شما این هدیه را بگیریم و ما قرار نیست از دولت پول بگیریم. اگر اعضا حق عضویتشان را بپردازند خانه موسیقی می‌تواند مسائل خودش را پیش ببرد. این چه واحد صنفی است که منتظر است، وزیر مشکلش را حل کند. مشکل خانه موسیقی باید در خانه موسیقی حل شود.»
آخرین اجرای گروه هم‌آوایان به سرپرستی علیزاده در فیلارمونی شهر کلن
این آهنگساز برجسته به شمار بالای جوان‌های با استعداد در عرصه موسیقی اشاره کرد و گفت که سفرهای شهرستانی گروه “هم آوایان” موجب کشف این جوان‌ها شد و باید کاری کرد که این استعدادهای جوان‌ها شکوفا شوند.
کنسرت‌های آینده حسین علیزاده با گروه هم‌آوایان به خوانندگی محمد معتمدی قرار است در ماه دی در تهران و چند شهر دیگر از جمله شیراز، همدان، رشت، یزد، اصفهان، شهر کرد و تبریز برگزار شوند.
در یک سال و نیم گذشته بارها کنسرت‌های موسیقی در تهران یا شهرستان‌ها در آخرین لحظات لغو شده‌اند. لغو این کنسرت‌ها به گروه‌های تندرو نسبت داده می‌شود.
کیهان کلهر، نوازنده سرشناس کمانچه در اعتراض به عدم برگزاری کنسرت‌اش در برج میلاد در خرداد ۱۳۹۴ نامه‌ای سرگشاده نوشت و گفت: « تا زمانی که فرهنگ و هنر ایران گروگان زورگیری و زورآزمایی جناح‌های سیاسی است و خط مشی مشخصی برای اینگونه فعالیت‌ها تعریف و اجرا نشده، بنده از انجام هرگونه فعالیت در ایران خودداری خواهم کرد.»
بیشتر بخوانید: کیهان کلهر: دیگر در ایران کنسرت برگزار نمی‌کنم
علیزاده در انتقاد از رفتاری که با هنرمندان در ایران می‌شود، گفت: «من در بازار تهران به دنیا أمدم و هویت مرا کسی نمی‌تواند بگیرد… اگر شما برای حسین علیزاده احترام قائل نیستید، علیزاده برای خودش احترام قائل است.»
کراهت نمایش ساز
علیزاده بارها نسبت به عدم پخش تصویر ساز در صدا و سیما اعتراض کرده است. قطعه نینوا، ساخته این آهنگساز موسیقی متن بسیاری برنامه‌های تلویزیونی جمهوری اسلامی بوده، اما همین تلویزیون هیچگاه فیلمی از نوازندگی یا یکی از کنسرت‌های او را نشان نداده است.
زمانی که یونسکو ساز تار را به نام آذربایجان ثبت کرد، اعتراض‌هایی در ایران مطرح شد. علیزاده با یادآوری کراهت تصویر این ساز در جمهوری اسلامی گفته بود: «وقتی يونسکو تار آذری را به نام کشور آذربايجان ثبت می‌کند، ابتدا از اهميت اين ساز در آن جامعه مطمئن شده است. فکر کنيد ما ساز تار را ببريم يونسکو و بگوييم نشان دادن تصوير اين شئی کراهت دارد. خودتان را بگذاريد جای کارشناس‌های يونسکو؛ وقتی می‌‌بينند وضعيت يک ساز در ايران اين‌گونه است و در يک کشور ديگر از نهايت احترام برخور‌دار است، حق را به کدام کشور می‌دهيد؟»
