به نام خداوند بخشایشگر مهربان
همکاران ارجمند؛
همانگونه که مستحضرید جان باختنِ جمعی از هموطنان عزیز و شهروندان برخی کشورها در سانحه ی تلخ هوایی اخیر و اتفاقات پس از آن، منجر به جریحه‌دار شدن عمیق احساساتِ مردم کشورمان از جمله هنرمندان تئاتر شد.
این فضای غمبار در نزدِ برخی از هنرمندانی که قرار بود در سی و هشتمین جشنواره‌ی تئاتر فجر حضور داشته باشند، به صورت انصراف از جشنواره بروز پیدا کرد.
در تلاطم بروزِ واکنش‌ها نسبت به این فاجعه ی دردناک، در نظر گرفتن این ایده که این رویداد متعلق به هنرمندان و آثار آن‌ها با سلایق و مضامین متنوع است و اعتقاد به این امر که تداوم فعالیت‌های هنری در هر قالبی نیاز این روزهای پُرغم برای ارتقای همدلی ملی با هدف تحمل و گذر از رنج هاست، در یادداشتی از عزیزانِ منصرف خواستم تا خانه ی خود را ترک نکنند.
جمعی از کارگردانان محترمِ منصرف دعوت به جلسه ای با هدف گفت و گو (که در این روزها ضرورتی انکارناپذیر است) را پذیرفتند، این جلسه در بعد از ظهر چهارشنبه 25 دی 98 برگزار شد.
برآیند این گفت و گو با احترام به دغدغهی همه ی عزیزان و در نظر گرفتن این موضوع که جشنواره در طی دوران برگزاری خود به خانه ی هنرمندان با انواع سلایق و اندیشه ها تبدیل شده و ترک خانه با هر تحلیل و کنش های قابل احترام برآمده از آن جز به افتراق بیشتر اهل خانه نمی انجامد، به پیشنهادی از سوی اینجانب در راستای رسالت اجتماعی تئاتر منجر شد:
«در راستای کاستن از آلام هموطنان شریف و داغدیده ی سیستان و بلوچستانی، با رضایت گروه هایی که به جشنواره باز خواهند گشت، بخشی از کمک هزینه ی آنان، درآمد حاصل از فروش بلیت های جشنواره، قسمتی از هزینه های بخش ملل و بخشی از حق الزحمه ی نیروهای ستادی از طریق انجمن هنرهای نمایشی استان سیستان و بلوچستان به عنوان محور این پویش، به این هموطنان عزیز رنج دیده اختصاص می یابد.
متاسفانه امروز پنجشنبه 26 دی 98، در این روزهایی که نیاز به همگرایی بیشتر داریم، اظهار نظری غیرمسئولانه از یک مقام مسئول منتشر شده است که به آتش گسست اجتماعی می دمد. من با هر نوع برخورد سلبی که راه مفاهمه و گفت و گو را مسدود میکند، شدیدا مخالفم و این مسئله عزم مرا بر اصرار به همگرایی فزاینده‌ی هنرمندان تئاتر برای حضور در خانه ی خود بیشتر کرده است.
همکاران عزیز، تاریخ کشورمان کم نداشته ایامی را که غم و خشم توامان ظهور کرده اند اما مردم این سرزمین توانسته اند سیاوش وار از آتش بگذرند. باری این برادر کوچکتان با تاکید دوباره بر همگرایی برای عبور از این روزهای سخت موارد زیر را با شما در میان می گذارد:
1- از همکاران عزیز منصرف دیگر بار می خواهم که با در نظر گرفتن پویش حمایت از هموطنان سیستانی و بلوچستانی در کنار یکدیگر باشیم.
2- از همکاران عزیزی که علیرغم برخی طعنه ها و دلشکستگی ها در کنار ما ماندند سپاسگزارم.
3- به همکاران عزیزی که به هر دلیلی تمایلی به حضور در کنار ما نخواهند داشت احترام می گذارم.
4- از دوستان محترمی که تصور می کنند زبان عتاب گره گشای مسائل در این روزهاست، برادرانه و مشفقانه می خواهم که بر درد و رنج هنرمندان نیفزایند.
5- به احترام خانواده های داغدارِ حوادث اخیر، رویدادها متناسب با شان این فضا تدارک دیده خواهد شد.
برای همه ی هنرمندان و هموطنان عزیزم آرزوی روزهای بهتر همراه با آرامش دارم.
نادر برهانیمرند
دبیر سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر
