ضیا هاشمی میگوید: دادن شبکه نمایش خانگی به تلویزیون اشتباه است. البته شبکه نمایش خانگی هم اشکالاتی دارد که باید برطرف شوند ولی وقتی صحبت از واسپاری آن به صداوسیما میشود یعنی میخواهیم آن را نابود کنیم.
وی در ادامه بیان کرد: اساسا چیز جذابی در تلویزیون وجود ندارد. مردم به قدری که به شبکههای خارجی، فارسی زبان توجه دارند، شبکههای تلویزیون را دنبال نمیکنند و شاید تنها بخشی از اخبار شبکه خبر را دنبال کنند بنابراین وقتی تلویزیون در چنین شرایطی قرار دارد، دادن شبکه نمایش خانگی به آن اشتباه است. البته شبکه نمایش خانگی هم اشکالاتی دارد که باید آنها را برطرف کرد ولی وقتی صحبت از واسپاری آن به صداوسیما میشود یعنی میخواهیم آن را نابود کنیم. خب چه کاری است، به نظر من در آن را ببندیم، بهتر از این است که آن را به تلویزیون بدهیم چراکه تلویزیون اگر مدیریت کارآمدی داشت رسانه خودش را اصلاح میکرد.
هاشمی درباره چرایی بازگشایی سینماها در چنین شرایطی بیان کرد: وزارت ارشاد علاقمند به باز شدن سینماها بود ولی اصراری برای این اتفاق نداشت اما دولت معتقد است همه مشاغل باید فعال باشد. بخشی از فراگیری و ابتلا فقط در سینما رخ میدهد که سبب میشود ما مخاطبان نازنین خود را از دست بدهیم که به نوعی خطراتی برای سالهای آینده را نیز به وجود میآورد. در شرایط کنونی دنیا نمیداند کرونا چه سرانجامی پیدا میکند. بنابراین باز کردن سالنهای سینما، یک حرکت عجولانه بود که رخ داد.
وی افزود: با اوج گرفتن کرونا همه پیشبینی میکنند که مجددا سینماها بسته شوند. به اعتقاد من خیلی زود این تصمیم گرفته شد و سینماها مجددا تعطیل میشوند. به نوعی اگر این کار را نکنیم با مخاطبان دشمنی کردهایم. چراکه این ویروس بسیار خطرناک است. قطعا با تعطیلی سینماها، تولید هم دچار اختلال میشود و سینما ضربه مهلکی میخورد، اما در این شرایط چه باید کرد؟
هاشمی ادامه داد: طی اطلاعاتی که من از تولیداتی که اکنون در حال انجام است دارم، باید بگویم وضعیت به شدت غیرقابل کنترل است چراکه فضاهای فیلمبرداری این فیلمها مکانهای بستهای است که در آنها خیلی فاصله اجتماعی هم رعایت نشده و افراد ماسک هم نمیزنند. البته مکانهای مختلف را ضدعفونی میکنند ولی توجهی به ماسک زدن که مهمترین بخش جلوگیری از انتشار ویروس است، نمیشود.
رئیس جامعه صنفی تهیهکنندگان در ادامه بیان کرد: به عنوان مثال ما شاهدیم که به ناگهان ۵۰، ۶۰ نفر از مردم که شاید آلوده هم باشند از خیابان وارد صحنه میشوند و کسی نمیداند که آلودگی به آن محیط وارد میشود یا خیر. اکنون تمام جهان و تمام اصناف با این آسیب مواجه شدهاند و ما هم یکی از آنها هستیم. نمیتوانیم بگوییم که ما تافته جدابافتهایم. بله، اقتصاد سینما خیلی شکننده است. سینما به دلیل ورشکستگی چندیدن دههای که دارد به خودی خود آسیبپذیر بوده و حال این تعطیلات هم بیشتر روی آن تاثیر گذاشته است اما با همه این توضیحات به دو دلیل مهم نمیتوانیم بگوییم که سینماها باز باقی بمانند: اول اینکه جان مردم به مخاطره میافتد و دوم اینکه فیلمهایمان نابود میشود. به هر ترتیب فیلم هم یک سرمایه است. جسارتی که تهیهکننده فیلم «شنای پروانه» برای اکران در این شرایط داشته، ستودنی است ولی از طرفی این اکران یک باخت بزرگ برای فیلمساز است چراکه با این کار احتمال ۴۰، ۵۰ میلیارد فروش را با ۴، ۵ میلیارد و نهایت ۱۰ میلیارد عوض کرده که کلی خطر هم برای خودش به همراه آورده است. بنابراین اول آسیب جدی به فیلم وارد کرده و دوم مردم، تماشاگران و مخاطبان را با خطر مواجه میکند. در چنین شرایطی فیلمهایی داشتیم که سه روز اکران نشده بودند که به دلیل کرونا سینماها بسته شد. ولی چون یک ماه و نیم، دو ماه بیلبوردهای آنها در خیابانها بود، بعد از بازگشایی سینماها نیز، مردم فکر کردند که فیلم قدیمی و کهنه است و استقبال چندانی از آن نکردند و در معرض خطر جدی نیز واقع شدند.
این تهیهکننده همچنین درباره اینکه دولت تا چه اندازه در این شرایط از سینما حمایت کرده، عنوان کرد: وزارت ارشاد چیزی ندارد که بتواند کمک کند. اما دولت به معنای دولت اجرایی هیچ علاقهای به سینما ندارد. یعنی برای آنها تفاوتی نمیکند که سینما از بین برود یا نه. در شرایطی هستیم که معیشت مردم به مخاطره افتاده، ولی دولت کاری از پیش نمیبرد. به عنوان نمونه اکنون قیمت ملکها اینقدر لجام گسیخته و وحشتناک بالا رفته که حد ندارد ولی کاری برای آن نشده است. البته قانونی برای اجاره بها تصویب کردند اما در واقع گرانی را بیشتر میکند. گفتهاند که اگر بیشتر از یک خانه داشته باشید باید مالیات بیشتری بدهید، خب مالک هم به همان میزان قیمت اجاره را بالا میآورد. باید بدانیم که این راهش نیست.
وی افزود: وقتی دولت میخواهد بودجه کشور را بدون نفت تامین کند، اجازه میدهد که قیمت ارز بالا برود، سپس ارز خود را در بازار میفروشد و به این ترتیب کسری بودجه خود را تامین میکند. دولت حتی فکر این نیست که وقتی ارز بالا میرود، دهها جنس دیگر بیشتر از حد ممکن بالا رفته که دیگر پایین هم نمیآیند که برایشان مهم نیست به نوعی دولت برای نان شب افراد کاری نمیکند، چه رسد به سینما و بهداشت. وقتی یک فرد به خاطر کرونا جان خود را از دست میدهد، چه هزینههای وحشتناکی برای مردم به وجود میآید که بابت حمل و نقل و بیمارستان از بیمار میگیرند. هزینههای جاری کرونا یک درد بزرگ برای خانواده است.
رئیس جامعه صنفی تهیهکنندگان در پایان عنوان کرد: تنها چیزی که در این شرایط قیمت آن پایین میآید، سینماست. البته عیبی هم ندارد. ما حاضریم قیمت را پایین بیاوریم ولی مردم برای چه چیزی در این شرایط به سینما بیایند؟ باید بگویم متاسفانه اصلا سینما و اساسا هنر برای دولت اهمیتی ندارد.