ظرف روزهاي اخير خبرهايي منتشر شد كه نشان از برنامه‌ريزي مديران فرهنگي در نقاط مختلف جهان براي ادامه فعاليت‌هاي تئاتري، يكي در آسيا – مالزي -و ديگري در اروپا – آلمان- داشت. گزارش‌ها در شرايطي روي خروجي خبرگزاري‌ها و رسانه‌ها قرار گرفت كه از اظهارنظر مديران ما چنين برمي‌آيد هنرمند تئاتر ايراني بايد قيد ملاقات با تماشاگر خود را تا شروع سال 1400 بزند. حسين مسافرآستانه، مدير تماشاخانه ايرانشهر روز گذشته در همين رابطه با خبرگزاري مهر گفت‌وگويي انجام داده و به اين نكته اشاره كرده كه اميد چنداني به شروع فعاليت‌ها در دو ماه باقيمانده تا پايان سال ندارد. «دبير شوراي سياستگذاري تماشاخانه ايرانشهر درباره وضعيت برنامه‌ريزي اجراهاي نمايشي اين تماشاخانه در ۲ ماه باقيمانده از سال ۱۳۹۹ با توجه به شرايط كرونايي موجود گفت: فكر مي‌كنم با توجه به شواهد موجود قطعا امسال شاهد بازگشايي سالن‌هاي نمايشي نخواهيم بود و بايد براي چندمين بار برنامه‌ريزي‌هاي مربوط به اجراهاي عمومي را به هم بريزيم و دوباره برنامه‌ريزي كنيم. بايد با توجه به ارتباطي كه با گروه‌هاي تئاتري در خصوص آمادگي آنها براي توليد و اجراي آثارشان داريم جهت اجراي عمومي آثار در سال ۱۴۰۰ برنامه‌ريزي كنيم. مسافرآستانه اظهار كرد: تماشاخانه ايرانشهر در ايام برگزاري سي و نهمين جشنواره تئاتر فجر درگير برگزاري اين جشنواره مي‌شود. دبير شوراي سياستگذاري تماشاخانه ايرانشهر در پايان سخنان خود تصريح كرد: «بعيد مي‌دانم در سال جاري شاهد اجراي عمومي در تماشاخانه ايرانشهر باشيم.»
سوي ديگر ماجرا اداره كل هنرهاي نمايشي قرار دارد كه بر اساس قراين، از مديريتش كاري جز ابراز همدردي با اعتراض هنرمندان ساخته نيست؛ چراكه اين مركز به هر حال بايد تابع برنامه‌هاي مديران بالادستي در معاونت هنري و وزارت فرهنگ و ارشاد باشد. برنامه‌هايي كه بي‌واهمه مي‌توان نوشت «وجود خارجي» ندارد كه اگر جز اين بود امكان نداشت كسي بپذيرد سالن‌هاي مهم غيردولتي يكي پس از ديگري ورشكست شوند و سقوط كنند يا حداقل امكانات براي فعاليت و كسب درآمد هنرمندان به وجود مي‌آمد.
