می‌دانید خطرناک‌تر از ویروس کرونا چیست، کرونای اندیشه چرا که ویروس کرونا را می‌توان با حفظ یکسری پروتکل‌های بهداشتی، تا حدودی کنترل کرد ولی با کرونای اندیشه چه کنیم که بدجوری تیشه به ریشه ما می‌زند.
این جملات بخشی از سخنان امیر کربلایی‌زاده است. بازیگری که این روزها با بازی در نمایش «گرگاس‌ها یا روز بخیر آقای وزیر» روی صحنه …
او از حیات لرزان تئاتر در دوران کرونا می‌گوید، دست همه مدافعان فرهنگ را می‌بوسد و از عقده‌گشایی‌هایی صحبت می‌کند که در هزار و یک ناکامی، ریشه دارد.
کربلایی‌زاده درباره حضورش در تئاتر در شرایط دشوار کرونایی می‌گوید: تئاتر خانه اصلی من است و به دور از هر گونه شعاری، اگر به این خانه نرسیم و چراغش خاموش شود، به ویرانه‌ای بدل خواهد شد که باید نظاره‌گر نابودی آن باشیم.
او تاکید می‌کند: باید این خانه را حفظ کنیم چراکه سقف بالای سر ماست. اگر ادعا دارم که تئاتر خانه من است، باید در هر شرایطی ستون‌های آن را حفظ کنم. بنابراین کاری که امروز انجام می‌دهم، ادای دین به جایی است که در آن متولد شده ام، رشد کرده‌ام و معرفی شده‌ام. خانه‌ای که هر وقت از جاهای دیگر خسته و دلزده شده‌ام، مرا به خود دعوت کرده و دوباره همان حس و حال خوشایند را به من بخشیده است.
این بازیگر با اشاره به اینکه حدود یک سال از ورود کرونا به زندگی‌مان می‌گذرد، ادامه می‌دهد: این ویروس عزیزترین‌هایمان را از ما گرفته ولی تجربه نشان داده در برخورد با آن دو راه داریم؛ یا خانه‌نشینی اختیار کنیم یا به دل خطر بزنیم و با آن زندگی کنیم. همچون ماهی آزاد که تمام ارزشش به این است که خلاف جریان آب شنا می‌کند.
کربلایی‌زاده تاکید می‌کند: باید یاد بگیریم چگونه با کرونا زندگی و از خود محافظت کنیم همچنانکه در طول تاریخ انسان‌ها در برابر خطرات مشابه، چنین کرده‌اند. این جنگ بین خیر و شر همیشه بوده است. بنابراین نمی‌توانیم بگوییم هنرمند نفس نکشد چون کرونا وجود دارد.
او با ابراز تاسف از شرایط اقتصادی نابسامان هنرمندان تئاتر در دوران کرونا می‌افزاید: در این مدت چه حمایتی از هنرمندان شد، جز یک مبالغی که همچون صدقه‌سری به آنان پرداخت کردند. تجربه کرونا نشان داد نمره ما در زمینه مدیریت بحران در بخش فرهنگ و هنر منفی است. در حالیکه هنرمندان همواره در مقاطع سخت حضور داشته و جریان‌ساز بوده‌اند.
این بازیگر با تاکید بر اینکه غذای روح از غذای جسم مهم‌تر است، خاطرنشان می‌کند: فراموش نکنیم در جوامع امروز نمی‌توانیم فکرمان را گرسنه نگه داریم. با از بین رفتن جریان فکری، امید هم نابود می‌شود. به همین دلیل به عنوان یک تئاتری این خطر را می‌پذیرم که در شرایط سخت این روزها روی صحنه بروم.
کربلایی‌زاده می‌گوید: با احترام به همه مدافعان سلامت، دست تمام مدافعان فرهنگ و هنر بویژه هنرمندان تئاتر را می‌بوسم. آنان که در این شرایط و با این تعداد تماشاگر، هرگز درآمد قابل قبولی نخواهند داشت.
او بازیگران تئاتر را سربازان فرهنگ می‌داند و اضافه می‌کند: این سربازان اجازه نمی‌دهند به خاطر کرونا، فرهنگ کشته شود و همچنان جریان فکر و اندیشه را زنده نگاه می‌دارند.
کربلایی‌زاده ادامه می‌دهد: کرونا ثابت کرد دوره خودخواهی گذشته است. ناچاری به خاطر بقای خودت، برای هم‌نوع خود کاری کنی. چراکه با خطای یک نفر، جماعتی گرفتار می‌شوند. پس خودمان باید به داد خود برسیم.
این بازیگر با تاکید بر اینکه هنرمندان هم باید از آثار یکدیگر حمایت کنند، می‌گوید: وقتی تمام پروتکل‌های بهداشتی در سالن‌های نمایش رعایت می‌شود، در قبال یکدیگر مسئولیم. حتی اگر همکارمان برای پول روی صحنه برود، باز هم شرافتمندانه است، دزدی و اختلاس که نکرده است. یادمان باشد که حال تئاتر در خوب‌ترین زمان‌ها خوب نبوده است. هنرمند تئاتر سال‌هاست به دلیل ضعف مدیریت و نبود سیاست‌گذاری، امنیت شغلی نداشته است. درحالیکه تئاتر هنر مادر است و در همه جای دنیا بازیگران با بازی در تئاتر، اعتبار به دست می‌آورند.
