تعدادی از فعالان حوزه تئاتر خیابانی درباره عملکرد بخش خیابانی این دوره از جشنواره تئاتر فجر و نحوه انتخاب هیات داوران و هیات انتخاب جشنواره گلایههایی را مطرح کردند.
– گروه هنر: سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر در شرایطی برگزار شد که هنرمندان تئاتر کشور یک سال کرونایی را با همه محدودیتها و مشکلات معیشتی و اقتصادی و فشار روانی که به آنها وارد شده بود پشت سر گذاشتند از این رو برپایی این رویداد هنری به نوعی میتوانست امید به بقای تئاتر و رونق گرفتن فعالیتهای این حوزه را در دل هنرمندان زنده کند. در شرایطی که تقریباً تئاتر کشور در شرایط نیمه تعطیل به سر میبرد و هنرمندان حوزههای مختلف تئاتری سال سختی را پشت سر گذاشته بودند این جشنواره کورسوی امیدی برای هنرمندان بود و تا اندازهای اندک نیز به معیشت آنها کمک کرد.
البته انتقاداتی هم در چرایی برگزاری جشنواره با توجه به شرایط نامساعد گسترش بیماریکرونا وجود داشت و عدهای دیگر هم اعتقاد داشتند اگر قرار است امسال جشنوارهای برگزار شود، بهتر است که کاملاً به صورت آنلاین باشد اما در نهایت و با وجود انتقاداتی که مطرح بود جشنواره به صورت حضوری و آفلاین برگزار شد. بخش تئاتر خیابانی جشنواره که امسال سامان خلیلیان عهده دار دبیری آن بود از جمله بخشهایی از جشنواره بود که امکان اجرای آنلاین یا حتی آفلاین برای آن وجود نداشت چون نفس اجرای تئاتر خیابانی بر پایه حضور تماشاگر استوار است و مخاطبان باید نفس به نفس اجراگران به اتفاقاتی که در هر اجرا رخ میدهد، واکنش نشان دهند.
از ابتدای اعلام نام هیأت انتخاب بخش خیابانی، انتقاداتی به نحوه برگزیدن این هیأت از طرف فعالان حوزه تئاتر خیابانی مطرح شد که این انتقادات بعد از اعلام نام داوران نمود بیشتری یافت. گلایه فعالان تئاتر خیابانی به اسامی که به عنوان هیأت انتخاب و داور این دوره از جشنواره اعلام شده بود نه به دلیل سطح سواد و تحصیلات این هنرمندان بود نه سابقه شأن در حوزه تئاتر بلکه به میزان فعالیت و تخصصشان در زمینه تئاتر خیابانی برمیگشت چون تعدادی از این افراد با وجود سابقه علمی و اعتباری که در فضای تئاتر ی کشور داشتند هیچ فعالیتی در زمینه تئاتر خیابانی نکرده بودند.
با اعلام منتخبان این بخش اعتراض هنرمندان تئاتر خیابانی به اوج رسید چون معتقد بودند عدالت در زمینه انتخاب برگزیدگان این بخش رعایت نشده است و چون داوران تخصص و تجربه لازم را در زمینه تئاتر خیابانی نداشتند، نتوانستند انتخابهای شایسته و به حقی در این بخش داشته باشند. برخی نیز معتقد بودند که تعدادی از پذیرفته شدگان شایسته حضور در جشنواره تئاتر فجر را نداشتند و با لابیگری به این رویداد راه یافته بودند.
در این زمینه با تعدادی از فعالان حوزه تئاتر خیابانی و تعدادی از هنرمندان این عرصه که در این دوره از شهرهای مختلف در جشنواره تئاتر فجر حضور داشتند، گفتگویی انجام دادیم که در ادامه میخوانید:
تئاتر خیابانی درگیر لابیگری شده است
پژمان شاهوردی مدیر کانون تئاتر خیابانی استان لرستان با اشاره به دورههای پیشین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به خبرنگار مهر گفت: در سالهای گذشته حضور آثار نمایشی منتخب از جشنوارههای متفاوت و حضور آنها در بخشهای مختلف جشنواره تئاتر فجر با رقابت بسیار سختی همراه بود که به اعتبار جشنواره تئاتر فجر میافزود. معتقدم جشنواره تئاتر خیابانی مریوان ویترین تئاتر خیابانی کشور است و سطح آن از جشنواره تئاتر فجر امسال بالاتر است.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی بروجرد با انتقاد از سیاستگذاران جشنواره تئاتر فجر بیان کرد: معتقدم جشنواره تئاتر خیابانی مریوان ویترین تئاتر خیابانی کشور و سطح آن از جشنواره تئاتر فجر امسال بالاتر است. تئاتر خیابانی به دلیل نداشتن متولی مشخص درگیر رابطهها و لابیگریها شده است. چرا نمایشی که در جشنوارههای استانی و ملی رد میشود با رابطههای موجود به راحتی به جشنواره تئاتر فجر راه پیدا میکند؟
این کارگردان برگزیده تئاتر فجر ادامه داد: تئاتر خیابانی شبیه شوخی شده است. دبیر جشنواره تئاتر فجر و دبیر بخش خیابانی برچه اساس و معیار داوران این بخش را انتخاب کردند و با چه معیاری کارهای سطحی و نازل منتخب برای حضور در این بخش انتخاب اما کارهای ارزشمند کنار گذاشته شدند. سیاستگذار و مدیر بخش خیابانی تئاتر فجر به دلیل نبود برنامهریزی صحیح باید پاسخگوی سطح کیفی نازل این بخش از جشنواره تئاتر فجر باشد.