گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- فاطمه قربانی رضوان؛ با شیوع بیماری کرونا رکودی شدید هنرهای نمایشی از جمله سینما را دربرگرفت و سرنوشتی نامعلوم را گریبان گیر اکرانها کرد. فیلم سینمایی «شنای پروانه» که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر درخشید و برای فروردین سال ۹۹ در چرخه اکران نوروزی قرار گرفت با شیوع این بیماری و تعطیلی سینماها و عدم حضور مخاطبان به اکران خود پایان داد. فیلمی که به گفته منتقدان میتوانست در جایگاه یک فیلم درخشان از کارگردانی کار اولی بسیار مورد توجه قرار گیرد و رکود سینما را بشکند، اما متاسفانه سرنوشتی شوم گریبان گیرش شد.
پس از گذشت ماهها از شیوع بیماری و بهبودی نسبی اوضاع در اولین روزهای بازگشایی سینماها فیلم «شنای پروانه» برای احیاء سینمایی ورشکسته روی پرده رفت، اما به علت استقبال کم مخاطبان از سینما باز هم به اکرانی چند روزه اکتفا کرد و وعده اکران در نوروز سال جاری را از طرف مسئولان گرفت.
قاچاق این فیلم و ورود آن به شبکههای ماهواره و اینترنتی با شروع سی و نهمین دوره جشنواره فجر اتفاقی بود که ضربهای عجیب و تقریبا غیرقابل جبران را بر پیکر «شنای پروانه» وارد کرد. اما این اتفاق سبب شد که کارگردان کار باری دیگر مجبور شود که به اکران اجباری تن دهد تا مخاطبان بتوانند به شکلی قانونی فیلم را تماشا کنند.
وضعیت، اما به شکلی پیش رفت که محمد کارت گلایه خود را از این وضعیت اعلام کرد و اکران فیلمش را در شرایط کرونایی اشتباهی بزرگ و اکران عمومی بعد از قاچاق فیلم را اشتباهی دوباره خواند.
او در یادداشتی در ارتباط با اکران فیلم اش پس از قاچاق نسخه اصلی نوشت: «برای فیلم عزیزم «شنای پروانه» که تنش آماج زخمهای یکی پس از دیگری شد و تمثال شریفش تبدیل شد به پیکری هر جایی. فیلمی که با تلاش خستگی ناپذیر، تمام قد ایستادیم تا تمام عناصرش شکیل و حرفهای برای مخاطب و مردم باشد. فیلمی که اگر احوال جهان به هم نمیریخت و کرونا نبود به اذعان کارشناسان، میتوانست پرونده موفقیت هایش را با جابجا کردن رکوردهای فروش ادامه دهد.