انتشار مطالبی که این روزها از آن به عنوان آزار جنسی محسن نامجو در فضای مجازی منتشر شده، شرایط نامعلومی را پیش روی یک خواننده مدعی و برآمده از جریان روشنفکری قرار داده است.
طی روزهای اخیر فضای مجازی شرایط بسیار جالب توجهی را در حوزه موسیقی و حاشیه‌های ریز و درستش تجربه کرد. حاشیه‌ای که این بار در آن سوی میدان هم، با واکنش رسانه‌های بیگانه نیز رو به رو شد. شرایطی که نشأت گرفته از تشتت افکار جریانی است که پس از ماجراهای مرتبط با آیدین آغداشلو (نقاش ایرانی) به شدت روی عقاید روشنفکرانه و تجددطلبانه خود تاکید داشته و حالا در چارچوبی قرار گرفته‌اند که برای چندمین بار، یکی از نمایندگان هنری به ظاهر روشنفکرشان را وارد چالش عجیب و غریبی کرده که این بار دیگر نمی‌توانند برای آن، جریان سازی مثبت رسانه‌ای ایجاد کرده یا بدون تمرکز به آنچه روی داده، عبور کنند. زیرا مشترک مورد نظر روی موضوعی دست گذاشته که در ماه‌های گذشته در موج سواری رسانه‌های بیگانه به شدت مورد تمرکز است و اکنون پاشنه آشیلی پیدا کرده که مسبب اصلی آن کسی نیست جز «محسن نامجو». خواننده، آهنگساز، ترانه سرا و نوازنده ۴۶ ساله که سالهای متمادی است در آن سوی آب‌ها زندگی می‌کند.
خواننده‌ای که طی روزگار حضورش در ایران به دلیل سبک و سیاقی که در خوانش و پیوند سبک‌های گوناگون موسیقی ایرانی و دیگر سبک‌ها داشت، تلاش می‌کرد با اشعار و ترانه‌های خود ساخته‌اش و تلفیق آن با اشعار کلاسیک پارسی از خود کاراکتری متفاوت پیش روی مخاطبان قرار دهد. نگرشی که از همان سالهای حضورش در میان اهالی تئاتر و موسیقی متولد شد و به دلیل ساختارهای متفاوت موسیقایی و کاراکتر شخصیتی جالب توجه از محسن نامجو، خود را به مخاطبان معرفی کرد. تا آنجا که همین هم نشینی‌های موسیقایی که البته موافقان و مخالفان زیادی هم داشت، محسن نامجو را بیشتر از حد تصور به مردم ایران معرفی و روز به روز محبوبیتش را نیز مضاعف کرد. فضایی که در نظام اقتصادی موسیقی آن روزهای ایران، نیز نوعی تحول و دگرگونی به حساب می‌آید و فضایی را برای نامجوی جویای نام فراهم ساخت که آلبوم «ترنج» محصول مرکز موسیقی حوزه هنری زاییده بخشی از آن بود و تکانی هم به شرایط اقتصادی بازار موسیقی آن روزها داد.
اگرچه طیف و تنوع موسیقایی محصولات محسن نامجو تا زمان ورودش به حاشیه‌های متعدد که در نهایت هم منجر به خروج و مهاجرتش از ایران شد، با واکنش‌های موافق و مخالف بسیاری از منتقدان حوزه موسیقی و شعر مواجه شده بود و حتی در بسیاری از موارد نیز به حاشیه‌های پرچالشی منجر می‌شد، اما او توانسته بود با نوع موسیقی ملهم از تفکرات نوگرایانه و آرمان‌گرایانه، محبوبیت زیادی میان شنوندگان جامعه ایرانی به ویژه گروه سنی جوانان و ریزبینانه تر قشر روشنفکر و خاص تر جامعه به دست آورد.
