به گزارش ایرنا، “مظهر” قنات قصبه گناباد، تنها اثر خراسان رضوی در فهرست “میراث جهانی” سازمان یونسکو و طولانی‌ترین قنات جهان اخیرا به بهانه جلوگیری از گرفتگی و پس زدن آب در طول مسیر، توسط هیات امنای این سازه باستانی با خاک پر و برچیده شد.
این اقدام بلافاصله با واکنشهای اعتراض‌آمیز از سوی دوستداران میراث فرهنگی ایران زمین و شهروندان گنابادی مواجه شد. تخریب مظهر قنات در حالی صورت گرفته که این بخش آن به عنوان تداعی عینی آبدهی و ثمربخشی قنات، اهمیت بسیار زیادی نه تنها برای گردشکران جاذبه‌های تاریخی بلکه برای مهندسانی دارد که بر روی یک سازه مهندسی منحصر به فرد دو هزار و ۵۰۰ ساله مطالعه و پژوهش می‌کنند.
تعرض به یک شاهکار باستانی
قنات قصبه گناباد، تنها اثر خراسان رضوی در فهرست “میراث جهانی” سازمان یونسکو و طولانی‌ترین قنات جهان است که به عنوان یک شاهکار باستانی منحصر به فرد هنوز پرسشهای علمی بسیاری پیرامون چگونگی طراحی و ساخت آن توسط ایرانیان دو هزار و ۵۰۰ سال پیش وجود دارد.
قنات جهانی قصبه گناباد چونان شاهکاری از پیوند هنر، دانش، فناوری و مدیریت منابع آب با شاخصه‌های مهمی همچون عمق مادرچاه، فناوری حفر قنات و نیز شیوه بهره‌برداری آب است که حتی در قرن بیست و یکم هم یکی از جاذبه‌های مهم تاریخی و مهندسی جهان محسوب می‌شود.
این قنات از دو رشته اصلی و شش شاخه فرعی تشکیل شده و مادرچاه آن در دامنه شمالی سیاهکوه و مظهر کنونی قنات در جنوب محله معروف به قصبه شهر (کوی شرقی) گناباد قرار دارد.
طول این قنات افزون بر ۳۳ کیلومتر است و عمق مادرچاه اصلی در انتهای رشته دولاب نو با توجه به شیب زمین حدود ۳۰۰ متر و میزان آبدهی آن فراتر از ۱۳۰ لیتر در ثانیه است.
تعدد پرشمار چاهها از جمله تدابیر بکار گرفته شده در معماری قنات قصبه گناباد است که تعدادشان بیشتر از ۴۷۰ حلقه است.
تعدد چاهها سبب پیشگیری از کور شدن آنها توسط دشمنان هنگام حملات در طول تاریخ و همچنین کاهش وزن طناب در زمان حفر و تخلیه چاهها بوده است.
دو شاخه شدن قنات در فاصله ۶۸۳ متری کانال اصلی و سپس شش شاخه شدن کانالها آن به دلیل پیشگیری از ریزش احتمالی، از دیگر ویژگیهای هوشمندانه و خاص قنات قصبه گناباد هستند.
