تهیه کننده سریال‌های پرمخاطب تلویزیون ایران در دهه ۷۰ خورشیدی، در گفت‌وگو با روزنامه «فرهیختگان» گفته است مسوولان ایرانی، زنِ توسری‌خور را بیشتر دوست داشتند و به تهیه کننده‌ها گفته بودند: «زن‌ها را پررو کرده‌اید.»
او گفته این مساله را طوری بیان کرده یودند که گویی هرکدام از آثاری که ساخته شده، جرم بوده‌اند.
«بیژن بیرنگ»، تهیه کننده با سابقه تلویزیون ایران که آثار پرمخاطبی هم‌چون سریال‌های «خانه سبز» و «همسران» را در کارنامه‌اش دارد، امروز ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ در پاسخ به این سوال روزنامه «فرهیختگان» که چرا دیگر کارهایی به آن سبک و جهان‌بینی در تلویزیون ایران دیده نمی‌شود، گفت: «به هرحال، دوره ما گذشته است. آن حرف‌ها شاید حرف مردم باشند اما عده‌ای هستند که دل‌شان نمی‌خواهد چنین چیزهایی گفته شود؛ مثلا ما در کارهای خود همیشه برای زن ارزش قائل بودیم و زن‌های [فیلم‌های] ما آدم‌های باشعوری بودند. اما امروز دوست ندارند زن‌ها را با شعور نشان دهیم و نمونه‌اش هم کارهایی است که امروز می‌بینید و در آن‌ها اکثر زن‌ها یا بد و بدجنس هستند یا شعور ندارند و یا خاله‌زنک نشان داده می‌شوند. دیگر بین آن‌ها مثلا دریا را پیدا نمی‌کنید؛ دختری ۱۵ ساله که می‌تواند یک ده را بچرخاند یا عاطفه در خانه سبز و مهین در همسران که می‌توانند با مردشان دیالوگ برقرار کنند.»
تهیه کننده «محله بروبیا» و «چاق و لاغر» افزود: «از یک جایی به بعد این‌ها جرم تلقی شدند و از این صحبت شد که شما زن‌ها را پررو می‌کنید! ظاهرا جامعه، زن توسری‌خور را بیشتر دوست داشت. این را به ما گفتند که شما در دوره‌ای زن‌ها یا جوان‌ها را پر رو کردید و جوری بیان شد که انگار این‌ها هرکدام‌شان جرم تلقی می‌شوند. زمانی این‌ها خوب بود و ما داشتیم کارمان را می‌کردیم اما الان دیگر نمی‌شود چنین شخصیت‌هایی را خلق کرد.»
بیژن بیرنگ درباره چرایی عدم همکاری خود با تلویزیون ایران در سال‌های اخیر گفت: «الان مساله این است که امثال من رُند بازار نیستیم. رُند بازار همین کارهایی است که شما می‌بینید در تلویزیون و سینمای خانگی ساخته می‌شوند. رُند بازار همه‌چیز را گوش می‌کند، به هر قضیه‌ای تن می‌دهد و اگر لازم باشد، دزدی را هم توجیه می‌کند و هزار کار دیگر. ما چنین آدم‌هایی نیستیم. از یکی می‌خواهند سریالی بسازد و در آن نشان بدهد که اگر در این مملکت دزد نباشی، کلاهت پس معرکه است. دزد را قهرمان می‌کنند و قبح دزدی را می‌ریزند که عده‌ای بتوانند بدزدند و کاری کنند که ناگهان سه هزار میلیارد تبدیل به یک عدد بشود؛ مثل الان که کرونا یک عدد شده است و می‌گویند امروز ۵۰۰، ۶۰۰ یا ۷۰۰ نفر مردند. نمی‌گویند ۶۰۰ یا ۷۰۰ خانواده عزادار شدند، فقط می‌گویند ۶۰۰ نفر مردند و کم‌کم می‌بینیم که این برای مردم عادی می‌شود.»
او افزود: «در مسایل اجتماعی هم این‌طوری است. به هر حال، نبود مدیریت، دانش و آگاهی که عده‌ای مقصر آن هستند، باید جوری توجیه شود. عده‌ای هم بلدند این کار را کنند ولی من بلد نیستم و چیزی که به آن اعتقاد نداشته باشم را نمی‌گویم. من دغدغه‌ام نیازهایی است که حس می‌کنم جامعه من دارد و همین دغدغه‌مندی باعث می‌شود سریالی مثل خانه سبز یا همسران بعد از ۲۰ یا ۲۵ سال هم‌چنان برای مردم تازه باشد. ۲۰ سال است که کار نکرده‌ایم. گاهی درد آدمی آن‌قدر زیاد می‌شود که دستش به قلم نمی‌رود و می‌گوید من راجع به چه چیزی بنویسم و چه امیدی به مردم بدهم؟»
روز سه‌شنبه ۱۶ شهریور، «اصغر فرهادی»، کارگردان نام‌دار ایرانی و برنده جوایز «اسکار» و «کن» نیز در گفت‌وگو با «هالیوود ریپورت»، با اشاره به محدودیت‌های ساخت فیلم در سینمای ایران گفت: «ما به این فیلم‌ها، واقع‌گرایی می‌گوییم اما به عنوان مثال، صحنه‌هایی که زنان در خانه خود هستند و حجاب دارند- روسری- واقعی نیستند. من نمی‌توانم دقیقا بگویم فیلم‌های من در صورت داشتن آزادی چه‌گونه خواهند بود اما می‌دانم که متفاوت می‌شوند زیرا ذهن من آزادتر خواهد بود.»
