آقای مهران مدیری شما ناصر ملک مطیعی را خرد کردید؛ به نشانه اعتراض نباید دورهمی را ادامه می دادید / هنرمندان برگردند ایران که دق کنند؟

به گزارش هنر ام‌روز، سعید سهیلی که به تازگی فیلم سینمایی «گشت ارشاد ۳» را روی پرده سینما برده است، در مصاحبه‌ای تصویری از ناصر ملک‌مطیعی و پخش‌نشدن گفت‌وگویش با مهران مدیری در برنامه «دورهمی» گفت. سهیلی در این گفت‌وگو با اشاره به این که «خیلی‌ها می‌گویند همه ایرانی‌ها می‌توانند به ایران برگردند» ادامه داد: «من از همه کسانی که به ایرانی‌های خارج از کشور می‌گویند برگردید، یک سوال دارم. برگردند چه کنند؟! حبیب آمد، دق کرد. بهمن مفید برگشت، دق کرد. بقیه هم برگردند دق کنند؟!»

کارگردان «گشت ارشاد ۳» افزود: «این درد است که کسی مانند ناصر ملک‌مطیعی ۴۰ سال بعد از انقلاب در ایران بماند و نتواند به پرده سینما برگردد. بعد از انقلاب همه به سر کار خود برگشتند، غیر از هنرمندان و درواقع این‌ها برکنار و تعلیق شدند. چند سال؟ یک سال؟ ۱۰ سال؟ ۲۰ سال؟ ۴۰ سال تعلیق‌کردن یک بازیگر از شغلش، از کارش، انصاف است؟! این که شعار بدهیم هنرمندان برگردند، زمانی زیباست که بگوییم برگردند سر کارشان.»او با اشاره به حضور ناصر ملک‌مطیعی در برنامه «دورهمی» که هیچ‌گاه روی آنتن نرفت، گفت: «من اگر به جای مهران مدیری بودم بعد از آن که ناصر ملک‌مطیعی را با آن عظمت، با آن ابهت، با آن بزرگی، با آن منش، با آن آقایی، آوردمش در برنامه «دورهمی» و نشاندمش روی آن مبل و از او برنامه گرفتم و ضبط کردم و قول پخش دادم و جلوی پخشش گرفته شد، دیگر «دورهمی» را، به عنوان اعتراض، ادامه نمی‌دادم. چرا باید ملک‌مطیعی بیاید روی مبل «دورهمی» بنشیند، مصاحبه کند، منتظر شود که پخش شود، بمیرد و پخش نشود و بعد مهران مدیری آن برنامه را ادامه بدهد؟! یک جایی باید داد بزنیم، یک جایی باید حرف بزنیم. کِی؟! بهترین زمانش برای مهران مدیری همان زمان بود که بگوید ناصر ملک‌مطیعی به احترام من روی این مبل نشست. به احترام من به این برنامه آمد و حالا اگر قرار است پخش نشود، من این برنامه را ادامه نمی‌دهم. اگر مهران مدیری می‌ایستاد آن برنامه پخش می‌شد.» سهیلی با بیان این که «ناصر ملک‌مطیعی کوه سینما بود، دماوند سینمای ایران بود و شما در «دورهمی» خردش کردید»، افزود: «آقای بهمن مفید با درد بسیار، با غصه بی‌اندازه زیر خاک رفت. من نمی‌خواهم فقط از مرده‌ها حرف بزنم. خیلی‌ها هستند که می‌توانند برگردند و می‌توانند روی پرده سینما بدرخشند و تجربه‌شان را به جوان‌ها منتقل کنند. مرتضی عقیلی می‌آید ایران و برمی‌گردد. بازیگر تئاتر بوده است، بازیگر سینما بوده است، تحصیل کرده است، کِی باید مرتضی عقیلی دوباره برگردد سر کارش، سر شغلش، سر هنرش، این‌ها درد است، سینما، سینمایی است که از همه طرف مظلوم واقع شده است، هجمه‌ای که به سینمای ایران می‌شود به هیچ‌کجا نمی‌شود، این‌ها دردهایی است که باید گفت، مظلوم‌تر از هنرمندان، به خصوص مظلوم‌تر از هنرمندان موسیقی و سینما وجود ندارد. نگذاریم بقیه دق کنند و بمیرند، چیزی از این‌ها نمانده است. اگر چهل نفر بودند، سی نفرشان رفته‌اند، این ده نفر دیگر را دریابیم، من بحثم این است.»