دویچه وله 10.03.1401
سازمان سینمایی در بیانیهای شدید اللحن، فیلم ”عنکبوت مقدس” را شبنامهای سخیف دانست که به باورهای ایرانیان و شیعیان توهین میکند. یک مقام مسئول در این سازمان هم وعده داده که با عوامل ایرانی این فیلم برخورد میشود.
مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی روز دوشنبه ۹ خرداد (۳۰ مه) در واکنش به شایعه ساخت فیلم ”عنکبوت مقدس” در ایران گفت که این فیلم ”بدون هیچ مجوزی” از طرف مسئولان سینمایی ایران، ”در خارج از کشور و با سرمایه خارجی” ساخته شده است.
روحالله سهرابی ادعا کرد که هدف این فیلم ”اسلامهراسی و ایرانستیزی” و همچنین ارائه ”چهرهای هیولایی و اهریمنی از مسلمانان و در رأس آنها ایران و ایرانی” است.
او ابراز اطمینان کرد که سازمان سینمایی، با همه عوامل ایرانی این فیلم که به نوعی در تهیه و تولید آن نقشی داشتهاند، ”برخورد” خواهد کرد.
بیانیه سازمان سینمایی؛ ”شبنامه سخیف تصویری”
در همین خصوص، سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز روز یکشنبه ۸ خرداد (۲۹ مه) با انتشار بیانیهای، فیلم ”عنکبوت مقدس” را ”شبنامه سخیف تصویری” و ”ماحصل ذهن مشوش فرد دانمارکی ایرانیتبار و برآمده از زر استکبار” لقب داد و نوشت که این فیلم، ”به اعتقادات و ارزشهای میلیونها مسلمان و جمعیت عظیم شیعیان جهان” توهین کرده است.
اشاره این بیانیه به علی عباسی، کارگردان ایرانی-دانمارکی ”عنکبوت مقدس” است.
این سازمان در ادامه، فیلم ”عنکبوت مقدس” را ”سیاههای تصویری با سوگیری اجتماعی، مذهبی و تحقیر باورهای آیینی ایرانی-اسلامی” توصیف و ادعا کرده که این فیلم، درصدد است تا مسیری را طی کند که ”سلمان رشدیها و آتشزنندگان قرآن کریم رفتهاند”.
اشاره این سازمان سینمایی به سلمان رشدی، نویسنده هندیتبار بریتانیایی است که به خاطر نوشتن کتاب ”آیههای شیطانی”، در بهمن ماه سال ۱۳۶۷ فتوای قتل او از سوی روحالله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی صادر شد.
سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بیانیه خود همچنین از فرانسه و جشنواره فیلم کن خواست تا نسبت به ”احساسات جریحهدار شده میلیونها شیعه” پاسخگو باشند و ”این لکه ننگ ضد فرهنگی را از کارنامه حرفهای خود بزدایند”.
فیلم ”عنکبوت مقدس” در هفتاد و پنجمین جشنواره فیلم کن به نمایش درآمد و جایزه بهترین بازیگر زن این جشنواره به زر (زهرا) امیرابراهیمی، بازیگر ایرانی این فیلم اهدا شد.
این فیلم روایتی از قتلهای زنجیرهای سعید حنایی در اواخر دهه ۱۳۷۰ است و نشان میدهد که از جانب مقامات رسمی جمهوری اسلامی، تلاش کمی برای دستگیری حنایی شده است؛ قاتلی که بعدا در میان تندروهای مذهبی به یک قهرمان تبدیل میشود.