تهیهکننده تلویزیون از نگارش فیلمنامه فصل دوم سریال «روزهای ابدی» خبر داد که این روزها جواد شمقدری مشغول آن است؛ کاری که از سفارت آمریکا و افشای اسناد جاسوسی آن شروع میشود و به فتح خرمشهر خواهد رسید.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سال 1399 بود که برای اولین بار سریال «روزهای ابدی» جواد شمقدری روی آنتن رفت؛ هرچند این روزها هم با بازتدوین مجدد روی آنتن آمده است. آخرین قسمتِ این مجموعه 27 بهمن همان سال (1399) پخش شد؛ سریالی که با اتفاقات اواخر دیماه 1357 شروع شد و به 13 آبانماه 1358 رسید.
این مجموعه دربارهٔ تسخیر سفارت آمریکا و روایتی از به ایران آمدن کیت میلت در سال 1357 و وقایع بعد از انقلاب. در این مجموعه به فعالیتهای مصطفی چمران و علی اصغر وصالی نیز توجه شده و از چهرههای شاخص آن زمان به ابراهیم یزدی (وزیر امور خارجه وقت) نیز توجه دارد. همچنین درباره جریانهای منافقین و درگیریهایشان اشاره شده است.
محسن علیاکبری تهیهکننده این سریال از ساخت فصل دوم مجموعه تلویزیونی «روزهای ابدی» خبر میدهد. او به خبرنگار تسنیم میگوید: جواد شمقدری این روزها در حال نگارش فیلمنامه فصل دوم «روزهای ابدی» است که داستان آن از سفارت آمریکا تا فتح خرمشهر پیش میرود. هنوز بحث جدّی با صداوسیما نشده و خود آقای شمقدری در حال نگارش و تحقیقاند که انشاءالله بتوانیم دست به کار شویم تا فصل دوم این مجموعه تلویزیونی هم روی آنتن برود.
وی همچنین به این نکته اشاره کرد: فصل دوم ساخته شود جوانان ما شاید بیش از اینها با ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و ابعاد مختلف آن آشنا خواهند شد که این اصلاً سفارتخانه نبوده و بیشتر جایی برای جمعآوری اسناد جاسوسی کشورهای خاورمیانه بوده است. خوشبختانه آقای شمقدری تحقیقات خوبی را دارند که به صورت مستند و به دور از تخیّل پیش میرود.
علیاکبری در خصوص اینکه درباره بسیاری از اتفاقات و مقاطع تاریخیمان سریال و آثار نمایشی نداریم و مثلاً درباره موضوع فلسطین و جنایات اسرائیل میگوییم اثر درخوری غیر از چند اثر بازپخش شده نداریم، افزود: من هم به این خلأها معتقدم اما همواره گفتهام دستهایی خارج از سیستم مدیریتی پشت پرده است. ما نمیتوانیم به مدیرانمان بدبین باشیم که مثلاً مخالف ساخت آثار ارزشیاند. اما نمیتوانیم منکر این نکته هم باشیم که دستهایی در پشت پرده نمیگذارند مدیرانمان به این سمت (ساخت کارهای ارزشی و انقلابی) گرایش پیدا کنند.
وی خاطرنشان کرد: این نکته بارها اثبات شده به محض اینکه یک بحثی درباره یک کار ارزشی یا اثر دفاعمقدسی میشود بلافاصله جریانهایی فعال میشوند آن مدیر را دچار تردد کنند. در این سالها بارها دیدهایم؛ کارهایی که حرفی برای گفتن دارند بارها در جریان ساختشان به دلایلی، دچار مشکل میشوند. اما کاری که فقط صرفاً برای سرگرمی ساخته میشود هیچ واکنش و برخورد منفی شامل حالش نمیشود. همین الان برای فیلم «نامیرا» که درباره عاشوراست دو ساله میدویم و عملاً سخت میتوان جواب گرفت. خیلی سخت امکانات میدهند و تأمین سرمایه میشود اما همکارانی که با ما شروع کردهاند سریالشان به شبکه نمایشخانگی آمده و سودشان را هم بردهاند.
تهیهکننده «روزهای ابدی» به ساخت پرماجرای سریالی که برای مبارزه با استکبار جهانی و ماجرای تسخیر لانه جاسوسی ساخته شد اشاره کرد و افزود: جواد شمقدری برای ساخت سریال «روزهای ابدی» 6 سال دوید تا تصویب شود و به خاطر مسائل مالی بارها متوقف شد. باید جریانشناسان و تیمهای کارکشتهای به میدان بیایند و واکاوی کنند منشأ این مخالفتها برای ساخت کارهای ارزشی از کجاست؟ اما وظیفه ما هنرمندان است اتفاقاتی که در کشور چه الان و چه قرنها پیش چه صدراسلام و چه کارهایی که رقم خورده، رد پایی از خودشان به جا بگذارند. همواره گفتهایم از سعید و فردوسی و بزرگان دینی و عرفایمان چیزی نداریم و همچنین در حوزه انقلاب و مقاومت ویترینمان خلأ بسیار دارد. اما در عینحال حمایت مدیران ارشد فرهنگی کشور را میطلبد.
وی گفت: ستمگری آمریکا و استکبار و استعمارشان غیرقابل انکار است؛ حتی کسانی که در آمریکا هم زندگی میکنند به این ظلم حکومتشان باور دارند. امروزه میبینیم در غزه، آمریکا چگونه پیشرفتهترین سلاحهایش را با شلیک بر سر فرزندان، زنها و بیمارستانهای غزه تست میکند و خوی استعماری و استکباریاش را به رخ میکشد. ما هنرمندان اینجا وظیفه داریم و باید به اندازه و بضاعتمان در خشکاندن این فتنه و اتفاقات قدم برداریم. منِ فیلمساز میتوانم این لحظات را به تصویر بکشم. امیدوارم سایر هنرمندان با کمک و حمایت مدیران ارشد فرهنگی کشور بیایند و چهره واقعی آمریکا را به تصویر بکشند و حامیان فرزند عزیز غزه هستیم.
علیاکبری در خاتمه خاطرنشان کرد: با ساخت سریال «روزهای ابدی» که فصل دوم آن بیشتر این مقوله را به نمایش درخواهد آورد حتماً جوانانمان متوجه خواهند شد هیچوقت سفارتی گرفته نشد بلکه آنجا اسناد جاسوسی کشورهای خاورمیانه جمعآوری میشد. در واقع ما با یک سیستم جاسوسی برخورد کردیم نه سفارتخانه! اگر این سیستم خشکانده نمیشد شاید فاجعههای مختلفی خصوصاً برای ایران پدید میآمد.