نمایش «لیلی نام تمام دختران ایران زمین است» به عنوان نخستین نمایش سال ۹۵ که در سالن خصوصی «باران» به روی صحنه رفته بود، در بیستمین شب اجرا با دستور مرکز هنرهای نمایشی توقیف شد.
فرستنده : آقای علی تبریزی
این نمایش که به کارگردانی «امیر مهندسیان» از پنجم اردیبهشت ماه اجرا می شد، در حالی توقیف شد که پیش از این هم نمایش های دیگری در میانه اجرا از ادامه باز مانده بودند. اگرچه یکی از معدود نمایشهایی است که در سه سال گذشته بعد از گرفتن مجوز اجرا، به دستور نهادی که مجوز آن را صادر کرده است، از صحنه به پایین میآید.
در چند سال گذشته نمایشهایی چون «ولپن»، «پاییز» و «تانگوی تخممرغ داغ داغ» با حکم نهادهای قضایی از صحنه پایین آمده و بعد از مذاکره، به صحنه باز گشته اند. اما به نظر میرسد این اتفاق برای لیلی نام تمام دختران ایران زمین است رخ نخواهد داد.
این نمایش که قرار بود تا ۱۰ اردیبهشت روی صحنه باشد، به گفته عوامل نمایش و سالن باران، بعد از 20 شب اجرای پشت سر هم در حالی متوقف شد که شورای نظارت و ارزشیابی پیش از این بعد از چندین بار بازبینی، مجوز اجرا را صادر کرده بود. اما این شورا به مجوزی که خودش صادر کرده بود نیز پایبند نماند و بعد از بازبینی که روز پنجشنبه ۲۶ دیماه از این نمایش داشت، مجوز آن را لغو کرد.
به نظر میرسد آن چه باعث لغو مجوز این نمایش شده، مضمون آن بوده که البته در زمان دریافت مجوز اجرا تا بیستمین شب اجرایی آن تغییر نکرده بود. این نمایش که با حضور «کاوه ابراهیم»، «علیرضا جعفری»، «فردین شاهحسینی» و «هادی احمدی» به صحنه رفته، نمایشی درباره جنگ و ضد آن است. در حقیقت، در این نمایش با شوخی قرار دادن موقعیت جنگ، تلاش شده است تماشاگر را بخنداند؛ نکتهای که آن را در نگاه دلواپسان فرهنگی، اثری ضد جنگ جلوه داده است و با حمله به آن، مرکز هنرهای نمایشی را ناچار به عقب نشینی کند و به گفته علیرضا جعفری، یکی از بازیگران این نمایش، تلاش یک گروه جوان را بر باد دهد.
جعفری در پستی که در اینستاگرام خود گذاشته، با اعلام خبر توقیف نمایش نوشته است:«قضاوت راجع به آینده یک عده جوان که با سختترین شرایط ممکن تیاتر کار میکنند، بعضی وقتها به عهده کسانی است که نگران خراب شدن جمعه و از دست رفتن بازی دربی استقلال و پرسپولیس هستند. امروز نمایش ما هم رفت تا در میان ملغمه سایر نمایشها و فیلمهای توقیف شده مملکت گم و گور بشه.»
جعفری که مانند عمویش، «امیر جعفری»، به صراحت لهجه معروف است، در ادامه این پست آورده است:«دوستی داشتم که مدام یادآور میشد امیدوار باشید چرا که همین محدودیتها است که خلاقیت میآره. امروز فکر میکردم اگه محدودیت بیدلیل باشه و به زانوت در بیاره و بگه خفهشو، ما خلاقیت را از کجامون در بیاریم؟ این ماجرا برای گروه جوونی که با پول قرض کردن و رو انداختن به آشنا و دوست و فامیل تونستن یک تیاتر رو روی صحنه ببرن و تمام شور و شوقشون به شبهای اجرا خلاصه میشه، دردناکترین اتفاق خاورمیانه است. باور کنیم که این یک بحرانه، فقط انگار داره برامون عادی میشه که آن قدر راحت واقعا همین قدر راحت تلاش چند ماهه یک گروه جوون و بیادعا را رو هوا میکنیم و میریم. نمایش لیلی نام تمام دختران ایران زمین است بعد از 20 شب اجرای عموم توقیف میشه و پاسخی که از دوستان میشنویم این است که 20 تا اجرا رفتید دیگه، مفت چنگتون. من دیگه حرفی ندارم.»
پرونده اجرای نمایش لیلی نام تمام دختران ایران زمین است در حالی این چنین بسته میشود که مسوولان فرهنگی دولت یازدهم بارها از پایبندی بر مجوزهایی که صادر کردهاند، شعار دادهاند. در سال ۹۳ نمایش تانگوی تحممرغ داغ داغ نوشته «اکبر رادی» با کارگردانی «هادی مرزبان» به دستور نهادهای قضایی متوقف شد. براساس نامهای که برای توقیف این نمایش داده بودند، اکبر رادی، نویسنده این نمایش که شش سال پیش از آن فوت کرده بود نیز به نهاد قضایی احضار شده بود. این نمایش با تلاش و گفت وگوی مسوولان مرکز هنرهای نمایشی به صحنه بازگشت اما چند شب بعد از آن بود که کارگردان نمایش، هادی مرزبان از شدت اضطرابی که برای توقف نمایش داشت، سکته کرد و به بیمارستان منتقل شد.
اما این پایان ماجرا نبود؛ نمایش ولپن به کارگردانی «مهدی کوشکی» نیز که پیش از این یک بار به صحنه رفته بود، متوقف شد. نمایشخوانی «هذا حبیب الله» براساس متنی از «عباس نعلبندیان» که قرار بود به کارگردانی رییس وقت شورای نظارت و ارزش یابی به صحنه برود نیز در بهمن ماه همان سال به خاطر بولتنهای متعددی که دلواپسان ساختند، متوقف شد.
پاییز به کارگردانی «نادر برهانی مرند» به دستور مستقیم «مجید سرسنگی»، مدیرعامل وقت مرکز هنرهای نمایشی به بهانه استفاده از واژههای مستهجن از سوی بازیگر این نمایش، در سی و پنجمین شب اجرا متوقف شد. چند ماه بعد، نمایش «پینوکیا» به کارگردانی «شهره سلطانی» نیز به بهانه کلاهگیسهای رنگی بازیگران متوقف شد تا بازیگران این اجرا کلاه گیسهای دیگری را برای اجرا تهیه کنند.