میراث فرهنگی اجازه انتقال آب از روستای تاریخی گیسک را نمی‌دهد

محمد اسلامی گفت: در پاسخ به کسانی که می‌گویند میراث فرهنگی باعث خشک شدن درختان روستای تاریخی گیسک شده، باید بگویم که این یک ادعای گمراه‌کننده از سوی افرادی بود که آب این روستا را قبلا برای مصارف در اراضی دیگر انتقال داده بودند.

وی افزود: ما پیگیر موضوع برای بازگشت آب به روستا و زنده شدن محیط سبز و زیبای روستا هستیم و به هیچ عنوان اجازه انتقال باقیمانده آب را حتی به نزدیک‌ترین اراضی مجاور هم نمی‌دهیم.

رئیس میراث فرهنگی شهرستان زرند با اشاره به تغییر مسیر آب روستا که اخیرا رخ داده، گفت: پس از گزارش مردمی، بلافاصله به روستای تاریخی گیسک رفتیم و با مشاهده جاری شدن آب در جوی وسط روستا که از بالاترین قسمت ساخت و ساز تا استخر محوطه جنب بود، خیلی خوشحال شدم، چون یکی از زیباترین حالات در این روستای گردشگری _تاریخی، جاری بودن آب در این جویبار است.

وی اظهار کرد:، اما مطلع شدیم قصد احتمالی کشاورزان انتقال این آب از طریق لوله به مناطق دیگر است لذا به اطلاع تمام دوستداران میراث فرهنگی خصوصا علاقمندان به روستای تاریخی گیسک می‌رسانم که حفظ بافت تاریخی و منظر فرهنگی و طبیعی روستا از وظایف میراث است و اجازه تغییر در ماهیت فیزیکی چه در بخش ساختمان‌ها چه در بخش محیط و کشاورزی را نخواهد داد.

اسلامی تاکید کرد: طبق قانون، زمانی که یک اثر به ثبت ملی می‌رسد هرچند هیچ تغییری در مالکیت آن بنا اتفاق نخواهد افتاد، اما تغییر در شکل و محتوای آن اثر و نیز عرصه و حرایم آن غیرقانونی خواهد بود و عامل یا عوامل دخیل در هر اتفاقی تحت پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.

رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان زرند افزود: به استناد قانون، تخریب بنا‌های تاریخی مجازات‌های بسیار سختی به همراه دارد و بعضا از آن بعنوان جرمی همسان با جرم‌های امنیتی یاد می‌شود.

روستای گیسک شهرستان زرند بر اثر زمین‌لرزه سال ۱۳۵۶ ویران شد و بازماندگان زلزله با کمک دولت وقت در یک کیلومتری روستای ویران شده، خانه‌هایی بنا کردند (نام روستای جدید شهرک طالقانی است).

قرار گرفتن روستا در دامنه کوه و معماری طبقاتی آن، خانه‌های سرخ رنگ، وجود تالار‌ها و بازارچه‌های زیرزمینی، عدم آواربرداری موجب شد این روستا به اکوموزه تبدیل شود.

میراث فرهنگی این روستای ویران شده را ثبت و به سایت گردشگری تبدیل کرده است.

روستای گیسک بزرگترین روستای خالی از سکنه ایران است و یکی از جاذبه‌های دیدنی در شمال کرمان است.