حجتالله مرادخانی، پژوهشگر حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی، درباره رویکرد سیدرضا صالحی، وزیر پیشنهادی برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دولت چهاردهم، اظهار داشت: تا کنون این وزارتخانه دو وزیر
داشته است و اگر وزیر جدید نیز بگوید “برای ما فقط گردشگری مهم است”، این نوع نگاه به مدیران میانی تا کارشناسان تسری پیدا میکند و میراث فرهنگی و صنایع دستی باز هم زیر سایه گردشگری مهجور و مغفول میمانند.
مرادخانی تأکید کرد: وزیر پیشنهادی باید نگاه جزیرهای به سه حوزه اصلی و تخصصی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در وزارتخانه را بشکند و از منظر منطقی و برابر به نظام مسائل این سه بخش بنگرد.
وی با اشاره به مشکلات انباشته شده در حوزه صنایع دستی، گفت: صنایع دستی طی سالهای گذشته با چالشهای زیادی مواجه بوده و همواره در ساختار مدیریتی وزارتخانه در اولویت برنامههای کلان و خرد نبوده است. در اسناد بالادستی و لوایح بودجه نیز، صنایع دستی در مقابل گردشگری و میراث فرهنگی جایگاه کمرنگتری داشته است. این وضعیت منجر به نادیده گرفتن اولویتهای صنایع دستی در سطح ملی و استانی شده است.
مرادخانی با تأکید بر نیاز به مدیریت علمی در حوزه صنایع دستی، اظهار داشت: وزیر جدید باید به حضور نیروی انسانی متخصص اهمیت دهد و برنامههای راهبردی برای نجات صنایع دستی تدوین کند. همچنین باید به حل مسائل صنفی تولیدکنندگان، فروشندگان و صادرکنندگان صنایع دستی بپردازد که بسیاری از این مشکلات به مسائل سیاسی و تحریمها ربطی ندارد.
وی خاطرنشان کرد: قانون حمایت از هنرمندان، استادکاران و فعالان صنایع دستی هنوز بهطور کامل اجرا نشده و در حال خاک خوردن است. البته نمیتوان انتظار داشت که وزیر جدید بلافاصله همه مشکلات را حل کند، اما جامعه صنایع دستی از ایشان انتظار دارند که این قانون را پیگیری و اجرایی کند.
مرادخانی در پایان تأکید کرد: میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی سه وجه همافزا هستند و نباید بهصورت جداگانه و جزیرهای به آنها نگاه شود. اگر این چرخه بهدرستی عمل کند، میتوان کشش بیشتری برای جذب گردشگر خارجی ایجاد کرد و همافزایی بالایی بین این سه بخش به وجود آورد