کاشان-مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک کاشان ازکشف کارگاههای فلزکاری دو هزار و ۷۰۰ساله، بقایای تنور ساج و ظروف سالم مربوط به دوره سوم سیلک درفصل سوم کاوش باستانشناسی این محوطه باستانی خبرداد.
به گزارش خبرنگار مهر، جواد حسینزاده سادات ظهر یکشنبه در جمع خبرنگاران با اشاره به سالروز ثبت ملی محوطه باستانی سیلک در ۲۴ شهریور اظهار داشت: شروع فصل سوم کاوش باستانشناسی سیلک از ۲۵ مرداد امسال با همکاری دانشگاه کاشان، موزه ملی ایران و وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آغاز شد و به مدت یک ماه ادامه دارد.
وی ابراز داشت: در این فصل از کاوش، ۲۵ دانشجوی مقاطع مختلف باستان شناسی از دانشگاههای تهران، تربیت مدرس، کاشان، شهید بهشتی و هنر اصفهان فعالیت دارند.
مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک کاشان ضمن اشاره به کشف کارگاههای فلزکاری دو هزار و ۷۰۰ ساله، بقایای تنور ساج و ظروف سالم مربوط به دوره سوم سیلک در فصل سوم کاوش باستانشناسی این محوطه باستانی تصریح کرد: در این دوره همچنین آثاری از بقایای برخی فضاهای صنعتی مربوط به دوره سوم سیلک کشف شد.
وی ثبت جهانی این اثر ارزشمند تاریخی را دور از انتظار ندانست گفت: امیدواریم این مهم بزودی محقق شود.
حسین زاده سادات افزود: سیلک یکی از ارزشمندترین محوطههای باستانی ایران و جهان است که نزدیک به ۸ هزار سال پیش (از دوران روستانشینی تا دوران ماد)، شواهد و مدارک تحولات زندگی بشر را در خود نگاه داشته است.
وی خاطرنشان کرد: این محوطه شامل تپه شمالی (سیلک کوچک) به مساحت نزدیک پنج هکتار، تپه جنوبی (سیلک بزرگ) به مساحت هشت هکتار و ۲ گورستان به نامهای گورستان الف و گورستان ب است.
عضو هیئت علمی گروه باستان شناسی دانشگاه کاشان خاطرنشان کرد: این تپهها به ترتیب از قدیم به جدید آثار دوران مختلف تمدن بشری شامل عصر نوسنگی، عصر مس و سنگ، دوران شهرنشینی، عصر مفرغ و آهن و دوره ماد را به نمایش میگذارند.
وی افزود: مهمترین آثار تمدنی شناخته شده در سیلک شامل نخستین روستاها و خانههای ساخته شده به دست بشر، نخستین جانوران و گیاهان اهلی، نخستین کورههای پخت سفال و ذوب فلز و نخستین آثار خط و نوشتار است.
حسین زاده سادات اظهار داشت: این محوطه در سالهای ۱۳۱۲، ۱۳۱۳ و ۱۳۱۶ خورشیدی برای نخستین بار از سوی هیأت باستانشناسی فرانسوی به سرپرستی رومن گیرشمن مورد کاوش قرار گرفت.
وی تصریح کرد: سیلک در سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ خورشیدی، از سوی هیأت باستان شناسی ایرانی به سرپرستی صادق (شاپور) ملک شهمیرزادی مورد کاوش و بازنگری قرار گرفت و نتایج پژوهشها در چندین جلد کتاب به چاپ رسید.