1403/08/06 ایسنا
دانشگاه ۷۰۰ ساله ایران زیرخاک و در میان یک پمپ گاز، یک زمین فوتبال و خانه‌هایی که یقه آن را چسبیده‌اند، مدفون مانده است. کاوش‌های باستان‌شناسان ایرانی و آلمانی هنوز نتوانسته دانشگاه مدفون «ربع رشیدی» را از خاک بیرون بکشد.
ربع رشیدی، آن‌طور که مدیر پایگاه میراث فرهنگی آن براساس نتیجه کاوش‌ها و آزمایش‌های ژئوفیزیک توضیح می‌دهد «یک شهر دانشگاهی بود که بیشترین تمرکز آن روی پزشکی بود. در وقفنامه ربع رشیدی نیز آمده است که اینجا دارای کوچه‌های مخصوص حرکت قاریان قرآن بوده، محلات مخصوص دانشجویان پزشکی داشته و طبق وقفنامه، مجموعه‌ای بسیار گسترده بوده است که از نقاط مختلف دنیا هم دانشجو می‌پذیرفت. این مجموعه بعدها مورد کینه‌ورزی قرار گرفته و تخریب شده و در دوره صفویه نیز از مصالح دوره ایلخانی برای ساخت برج‌هایی برای استقرار توپ جنگی استفاده شده که اثرات آن هنوز دیده می‌شود اما آنها هم در حمله‌های عثمانی‌ها تخریب شدند و بخشی از آن باقی مانده که همزمان با کاوش‌های باستان‌شناسی بخش‌هایی از آنها مرمت شد. در دوره‌های قاجار و پهلوی دوباره روی همین محوطه سازه‌هایی احداث شده که از میان آنها برج کبوترخانه قاجار باز مانده است.»
رحمت‌پور اضافه می‌کند: «ربع رشیدی فقط دانشگاه نبود، محل تولید کاشی آبی فیروزه‌ای هم بود. از همان مدلی که در مسجد کبود تبریز دیده می‌شود.» او یکی از سازه‌ها را که در کاوش باستان‌شناسی شناسایی شده است، نشان می‌دهد و می‌گوید «این سازه به دوره ایلخانی مربوط می‌شود، باید مطالعه بیشتری شود اما گمان می‌رود کاشی‌های مسجد کبود اینجا تولید می‌شده است.»
حالا که کاوش‌ها در ربع رشیدی متوقف است، مدیر پایگاه میراث فرهنگی می‌گوید «براساس اعتباری که رسیده فعلا روی ایجاد زیرساخت مسیر گردشگری و سرویس بهداشتی و تجهیز کارگاه‌ها کار می‌کنیم.»
او با این یادآوری که ربع رشیدی مجموعه بسیار کاملی بوده است، ادامه می‌دهد: «در وقف‌نامۀ آن آمده است که آب مورد استفاده در ربع رشیدی از آب تبریز جدا بود. آب از رودخانه‌ای که در نزدیکی آن بود با تنبوشه‌هایی (لوله‌های سفالی) به ربع رشیدی منتقل می‌شد و یک استخر در این مجموعه وجود داشت که آب از طریق آن با لوله‌های سفالی توزیع می‌شد.» باستان‌شناسان ایرانی و آلمانی توانسته‌اند نشانی از این استخر و تنبوشه‌های دوره ایلخانی را پیدا کنند.
وقفنامه ربع رشیدیه به گفته حمزه‌زاده، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان آذربایجان شرقی، اثری «ارزشمند» و «بی‌نظیر» توصیف می‌شود که به گفته او در سال ۱۳۸۶ در «برنامه حافظه جهانی» به ثبت رسیده است. سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) نیز به منظور عمل به مسئولیت خود در حفظ و معرفی میراث مستند در سطح جهان در سال ۱۹۹۲ میلادی اجرای برنامه حافظه جهانی را آغاز کرده و براساس اعلام رسمی کمیته حافظه جهانی، وقفنامه ربع رشیدی در اجلاس پروتوریای آفریقای جنوبی (۱۱تا ۱۵ ژوئن ۲۰۰۷) به عنوان نخستین اثر از ایران در حافظه جهانی یونسکو ثبت شده است.
رحمت‌پور، مدیر پایگاه میراث فرهنگی ربع رشیدی نیز درباره تکلیف ثبت جهانی ربع رشیدی اظهار می‌کند: با رویه و سهمیه محدودی که یونسکو برای ثبت جهانی پرونده‌ها دارد، شاید حدود سی چهل سال طول بکشد تا ربع رشیدی ثبت جهانی شود، برای همین پرونده آن در آیسسکو و حافظه جهانی یونسکو ثبت شد.
حمزه‌زاده، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان آذربایجان شرقی اما از تهیه پرونده ثبت جهانی ربع رشیدیه خبر می‌دهد و راه‌اندازی سایت موزه و پارک باستان‌شناسی، تکمیل مسیرهای گردشگری اجرا شده با چوب، راه‌اندازی مرکز مطالعات سفال، کاشی و آهک، بازنگری عرصه و حریم، پایان تملک عرصه، ادامه کاوش‌های باستان‌شناختی، احیای یافته‌های حاصل از کاوش، تجهیز فیزیکی پایگاه، تامین نیروی انسانی متخصص، اجرای سیستم حفاظت الکترونیکی، اجرای سیستم نورپردازی و ایجاد بازارچه صنایع دستی را از جمله اقداماتی برمی‌شمرد که در آینده قرار است در ربع رشیدی انجام شود.
