ایرنا، ۱۴۰۳/۱۲/۲۷
ساری- ایرنا- معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران گفت: مسجد فرحآباد ساری که از بناهای تاریخی به جا مانده دوره صفویه در این خطه شمالی است پس از بررسیهای لازم در قالب پرونده «مسجد ایرانی» برای ثبت در یونسکو تایید شد و فرآیند ثبت جهانی آن آغاز شده است.
محسن باستانی امروز دوشنبه در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: روزهای ۲۸ و ۲۹ بهمن نشست ۲ روزهای با عنوان «مسجد ایرانی؛ مفاهیم و مصادیق: در شیراز برگزار شد و تعدادی از مساجد شاخص کشور برای معرفی به یونسکو در قالب پرونده «مسجد ایرانی» پیشنهاد شدند که از مازندران نیز ۶ مسجد را معرفی کردیم.
وی با بیان اینکه مسجد تاریخی فرحآباد ساری در بین اولویتهای ثبت جهانی پرونده «مسجد ایرانی» قرار گرفته است، افزود: علاوه بر مسجد فرحآباد، مسجد جامع ساری، مسجد جامع بابل، مسجد جامع آمل، مسجد آقاعباس آمل و مسجد امام حسین(ع) آلاشت نیز برای قرار گرفتن در این پرونده پیشنهاد شده بودند که مسجد آلاشت به دلیل کم بودن قدمت ساختمان و چهار مسجد دیگر نیز به دلیل ساختوسازهای غیرمجازی که در اطرافشان انجام شد، تایید نشدند.
معاون میراث فرهنگی مازندران خاطرنشان کرد: بر اساس نامهای که از سوی مدیرکل ثبت و حریم آثار، حفظ و احیاءِ میراث معنوی و طبیعی وزارت میراث فرهنگی به اداره کل میراث فرهنگی مازندران ابلاغ شد، اقدامات مقدماتی مربوط به آغاز فرآیند ثبت جهانی این مسجد آغاز شده و تلاش میکنیم که در کمترین زمان معیارهای لازم برای تکمیل پرونده ثبت جهانی مسجد تاریخی فرحآباد را فراهم کنیم.
باستانی گفت: برای تحقق این هدف و قرار گرفتن مسجد فرحآباد ساری به عنوان یکی از شاخصترین بناهای تاریخی مازندران به همراهی همه دستگاههای اجرایی مرتبط به ویژه فرمانداری مرکز استان و استانداری نیاز داریم و امیدواریم که با کمک همه مدیران مرتبط و همراهی دوستداران میراث، این اثر ارزشمند تاریخی در فهرست میراث جهانی قرار بگیرد.
مسجد فرحآباد ساری که در فاصله ۲۵ کیلومتری شهر ساری و حاشیه جاده ساری-فرحآباد قرار دارد، بخشی از مجموعه تاریخی فرحآباد است که در دوران صفویه (شاه عباس اول) با شیوه معماری مکتب اصفهان ساخته شد. در این بنا کتیبهٔ تاریخدار یافت نشده، اما قدمت بنای آن را حدود سال ۱۰۲۵ هجری قمری تخمین میزنند. مجموعه تاریخی فرحآباد که شاه عباس بخشیهایی از دوران سلطنت خود را در آن گذرانده است شامل مسجد، پل و کاخ جهاننما میشد که از آن میان فقط مسجد به دلیل موقعیت مردمیاش به جا مانده است.