هنوز چند روز از نصب سنگ تازه‌ای بر مزار سهراب سپهری، شاعر معاصر ایرانی نگذشته بود که رسانه‌های داخلی گزارش دادند عکس سهراب سپهری بر سنگ تازه مزار او را مخدوش کرده و از بین برده‌اند. پیش از این سنگ مزار ایرج افشار ناپدید شده بود و در روزهای اخیر هم سنگ مزار غلامحسین مظلومی و همایون بهزادی، دو بازیکن و مربی فوتبال ایران را تخریب کرده‌اند.
سهراب سپهری، شاعر و نقاش ایرانی
نخستین بار علیرضا مجابی (م. آذرفر) خبر تخریب سنگ مزار سهراب سپهری را رسانه‌ای کرد. او به ایسکانیوز گفته است: «سنگ قبر جدید [سهراب سپهری] چند روز پیش نصب شده. من اما با کمال تأسف دیدم که عکس سهراب هم از روی این سنگ حذف شده است. متأسفانه وقتی از یکی از خدام آنجا پیگیر شدم گفت سنگ‌های کف امامزاده را می‌خواستند عوض کنند و سنگ سهراب را هم عوض کردند.»
سهراب سپهری اردیبهشت ۱۳۵۹ در اثر ابتلا به بیماری سرطان خون در بیمارستان پارس تهران درگذشت. او را در صحن امامزاده سلطان علی بن محمد باقر روستای مشهد اردهال در نزدیکی کاشان به خاک سپردند. سنگ قبر او مانند اشعارش ساده و بی‌پیرایه بود: یک کاشی فیروزه‌ای بر روی خاک، بی حتی نام و نشانی از او.
پس از آنکه شهرت سهراب سپهری روزافزون‌تر شد، خانواده شاعر سنگ سفیدی بر مزار او قرار دادند با سطرهایی از شعر معروف: به سراغ من اگر می‌آیید/ نرم و آهسته بیایید. این سطرها با خط رضا مافی بر گور شاعر نقش بسته بود.
این سنگ اما در جریان ساخت و ساز امامزاده شکست، و سنگ دیگری مشابه سنگ قبلی بر مزار شاعر قرار گرفت که آن هم با سنگ سیاهی که عکس سپهری بر روی آن نقش بسته بود تعویض شد.
سنگ مزار سهراب سپهری در طول تاریخ
علاقمندان به سهراب سپهری دو بار در سال، یک بار در اردیبهشت که سالگرد درگذشت اوست و یک بار هم در مهر که زادروز اوست بر سر مزار این شاعر سرشناس ایرانی گرد می‌آیند. متولیان امامزاده سلطان علی اما از این گردهمایی‌ها خشنود نیستند.
مصطفی جوادی مقدم، رییس اداره ارشاد اسلامی کاشان در گفت‌و گو با خبرگزاری کار ایران (ایلنا) پیشنهاد داده که گور سهراب سپهری به جای دیگری منتقل شود.
او به خبرگزاری کار ایران گفته است: «در مدفن سپهری فضا مذهبی است. متولیان امامزاده نیز هر دوره تغییر کرده و افرادی که در آنجا مشغول به فعالیت می‌شوند دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به حضور دوستداران سهراب بر مزار او دارند.»
نبش قبر سهراب سپهری و انتقال مزار او به محلی امن‌تر از صحن امامزاده یاد شده اما به سادگی امکان‌پذیر نیست. هم خانواده شاعر می‌بایست رضایت بدهند و هم هیأت امنای امامزاده و هم مسئولان شهر کاشان.
نبش قبر شاعران و جابجایی مزار آن‌ها و یا تخریب سنگ گور آن‌ها در ایرانِ بعد از انقلاب سابقه دارد: علی اسفندیاری (نیما یوشیج) هم در امامزاده عبدالله تهران دفن شده بود. قبر او را در سال ۱۳۷۲ به زادگاهش یوش منتقل کردند.
احمد شاملو در امامزاده طاهر کرج، در نزدیکی مزار هوشنگ گلشیری و محمد مختاری و محمد جعفر پوینده دفن شده است. سنگ مزار این شاعر نوپرداز ایرانی بارها تخریب شد، تا اینکه کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۸۵ به خانواده شاملو پیشنهاد داد که سنگ مزار او را بازسازی نکنند و بگذراند در آرامگاه او نیز «شعر انسان‌گرای احمد شاملو نقش خود را در افشای آلودگی‌ها ایفا کند.»
