مرز خلاقیت تا خط قرمزها چند قدم است؟

یک نویسنده معتقد است: آرامش روانی یک گروه برنامه‌ساز به انجام تعهدات تلویزیون می‌انجامد.

هومان فاضل در گفت‌وگو با ایسنا به لزوم حمایت مدیران تلویزیون از برنامه‌سازان و تاثیر آن بر پویایی آنتن رسانه اشاره کرد و گفت: به نظرم حمایت دو شکل دارد؛ یک شکل آن حمایت مالی است که در تلویزیون ساز و کاری از گذشته برای آن طراحی شده است. در واقع برنامه‌ها برآوردی دارند که طبق آن هزینه‌هایشان مشخص می‌شود و تلویزیون زمانی که با آن هزینه‌ها موافقت کند، آن را متقبل خواهد شد و به تهیه‌کننده می‌دهد تا بتواند برنامه بسازد.

او ادامه داد:‌ آرامش روانی یک گروه برنامه‌ساز به انجام تعهدات تلویزیون بستگی دارد؛ به این معنی که طبق تعهدات خود اقساط را به موقع تقسیم کند و به گروه‌ها بدهد. برنامه‌هایی موفق می‌شوند که هم گروه برنامه‌ساز طبق تعهدات خود از لحاظ محتوایی و فنی کار را جلو ببرد و هم تلویزیون به موقع اقساط را پرداخت کند. زمانی که این دو همزمان و تنظیم‌شده جلو بروند، برنامه از لحاظ کیفی رشد ۵۰ درصدی را خواهد داشت؛ البته برخی مواقع به دلیل خلاقیتی که گروه برنامه‌ساز دارد از ۵۰ درصد بیشتر می‌شود.

این نویسنده به اهمیت حمایت محتوایی مدیران تلویزیون اشاره و اظهار کرد: به نظرم شاید حمایت محتوایی مدیران تلویزیون مهمتر از وجه مالی باشد. به این شکل که به گروه برنامه‌ساز اجازه می‌دهند به موضوعات ملتهب و موضوعاتی که برای جامعه عمومیت دارند و درخواست فرهنگی جامعه است، وارد شوند. این یک خواسته از عرضه و تقاضای موجود در فضای فرهنگی کشور است. همه برنامه‌سازان تلویزیون و سینمایی خط قرمزها را می‌دانند و اطلاع دارند چه حرف‌هایی را نباید بزنند و از چه مرزی نباید رد شوند. در واقع این مساله در افرادی که می‌خواهند کار خلاق انجام دهند انگار نهادینه شده‌ است و می‌دانند به کدام حوزه‌ها وارد شوند یا نشوند.

او با اشاره به خط قرمزهایی که در برنامه‌سازی وجود دارد، ادامه داد:‌ اما گاهی این خط قرمزها از جایی که هستند بنا به ملاحظات کلان‌تری که شاید مدیران دارند و شاید هنرمندان داشته باشند، جا به جا می‌شوند و جلوتر می‌آیند. یعنی مرز خلاقیت تا رسیدن به خط قرمزها حدود دو قدم می‌شود. اگر این امر از بین برود و مدیران از لحاظ محتوایی کارها را حمایت کنند، برنامه‌ها جذاب‌تر می‌شوند.

فاضل اظهار کرد: به دلیل تجربه اخیر خود در نویسندگی سریال «سارق روح»، می‌توانم بگویم در حوزه کمک کردن در محتوا، تلویزیون اجازه داد وارد محتوایی شویم که تازگی دارد و برای مخاطب گفته نشده است. همچنین عنوان کردن این موضوع پیچیدگی‌های خاصی داشت که باید ملاحظاتی را در آن در نظر می‌گرفتیم و ما به عنوان تیم برنامه‌ساز این کار را انجام دادیم.

این نویسنده در پایان گفت:‌ دست تلویزیون همچنان در بخش مالی تنگ است و ما با مشکلاتی روبه‌رو بودیم اما چون می‌دانستیم حداقل از لحاظ محتوا حمایت می‌شویم کجدار و مریض بخش مالی را تحمل می‌کنیم. در واقع حمایت مالی و محتوایی دو بال هستند که اگر هماهنگ پیش بروند، رشد برنامه‌سازی را خواهیم داشت.