محسن محبوببشری (رئیس انجمن هنرهای نمایشی گیلان) به خبرنگار ایلنا، گفت: با سابقهای که استان گیلان در تئاتر دارد همه انتظار دارند که هم کارهای خوب و موفقی از تئاتر این استان ببینند و هم اینکه گروههای مختلف از شهرستان و پایتخت میآیند تا کاری در اینجا اجرا کنند.
این یک سبقه تاریخی دارد و در سالهای دور هم این اتفاق میافتاده است. اما متاسفانه اولین موردی که پیش پای این عزیزان سد ایجاد میکند نبود سالن است. ما یک سالن سرپا در مجتمع خاتمالانبیا داریم اما در همین سالن از جشن مهدکودکها و فارغالتحصیلان تا همایشهای رمز و راز موفقیت و کنسرت موسیقی برگزار میشود. بنابراین نبود سالن الان در استان گیلان از مهمترین مشکلاتی است که هم گروهها را با چالش مواجه کرده هم مسئولان را.
محبوببشری با بیان اینکه «چند سال است سالن تئاتری در یکی از مجتمعهای فرهنگی در حال ساخت است اما خبری از اتمام آن نیست» گفت: یک تماشاخانه خصوصی به نام هامون هم در رشت داریم که سالنی متعلق به هلال احمر بوده و اکنون به بخش خصوصی واگذار شده است. به این سالن بهعنوان رقیب نگاه نمیکنیم اما با وجود این محل، باز هم مشکل هنرمندان تئاتر ما حل نشده چون توان پرداخت اجاره سالن را ندارند بنابراین چشمشان به همان یک سالن (مجتمع خاتمالانبیا) با تمام مشکلات موجود و نوبتهای طولانی برای اجراست.
او با اشاره به تعداد هنرمندان گیلان با بیان اینکه در این استان ۳۰ گروه تئاتری ثبت شدهاند، به مشکلی که برای یکی از سالنهای قدیمی و ارزشمند این منطقه پیش آمده اشاره کرد و گفت: متاسفانه سالن امین ضرب (سردار جنگل) که دارای سابقه تاریخی هم بوده و به عنوان موزه میتوان از آن یاد کرد و تئاترها و جشنوارهها از گذشته دور در آن برگزار میشده قریب به ده سال است از دور خارج شده است.
محبوببشری تصریح کرد: متاسفانه قریب به ۱۰ سال قبل این سالن براساس یک کلنگ بیتدبیری خراب شد و تا امروز تعمیرش انجام نشده چون هربار میگویند بودجه نداریم. چند سالی هم میشود که بخشی از امینضرب را به مدرسه غیرانتفاعی دادهاند.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی گیلان ادامه داد: فقط دلمان خوش است که صد سال پیشینه تئاتری داریم و آقای عزتالله انتظامی یکبار در جمعی گفته بود افتخار کنید که ما آنموقع میآمدیم رشت تا تئاتر ببینیم. اما امروز یک سالن داریم که کاملا تخریب شده در حالی که میتوانست موزه تئاتر استان باشد، یک سالن خصوصی داریم که بسیاری از هنرمندان از پس هزینههای اجارهاش برنمیآیند و دیگری همین سالن مجتمع خاتمالانبیاست که برای گرفتن نوبت اجرا باید دستکم یک سال در صف منتظر ماند.
محبوببشری با بیان اینکه «لاهیجان به عنوان شهرستانی که سال آینده قرار است جشنواره بزرگ بینالمللی تئاتر خیابانی شهروند را میزبانی کند از داشتن یک سالن تئاتر محروم است» تاکید کرد: نبود سالن، دست و پای هنرمندان ما را بسته و چالشی برای تئاتر ما ایجاد کرده است.
او با بیان اینکه «تئاتر در دنیا تا حد زیادی وابسته به حمایتهای مادی و معنوی دولت و نهادهای عمومی است و ما هم همین انتظار را داریم» گفت: متاسفانه اغلب انتظاراتی که از مسئولان ذیربط داریم به جایی نمیرسد؛ بارها جلساتی با استاندار و فرماندار رشت داشتهایم، وعدههایی هم میدهند اما تاکنون اتفاقی نیفتاده است چون حرفها در همان اتاق جلسات میماند و بیرون نمیآید. خیلی از پیشکسوتان ما با این مشکلات دیگر کار نمیکنند و قید تئاتر را زدهاند.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی گیلان با اشاره به اینکه «میگویند رشت شهر خلاق در فضاست و به این موضوع افتخار میکنیم، اما خوراک معنوی و دلی ما چه میشود؟» گفت: گفتند یک رستوران در گلسار حاضر است اسپانسر شود من گفتم اگر او حاضر شود هم من نمیخواهم. برای حمایت از فرهنگ هیچ نهاد فرهنگی دیگری نیست که باید دست به دامن یک سالن غذاخوری یا رستوران معروف شویم؟
محبوببشری یادآور شد: امسال برای جشنواره تئاتر استانی فجر به هر نهاد و سازمانی برای حمایت مالی مراجعه کردیم، گفتند پول نداریم. مگر نه اینکه بخشی از ردیف بودجه هر وزارتخانه و ادارهای باید به امور فرهنگی اختصاص یابد؟ پس این درصد فرهنگی کجا میرود؟ اگر قرار است فرهنگسازی داشته باشیم باید از سلاح فرهنگ استفاده کنیم.