صحبت های جنجالی و طولانی شهاب حسینی در جشنواره فیلم فجر/ از حمله تند و بی سابقه به مسعود کیمیایی تا صحبت درباره بهروز وثوقی و نامه به رئیس جمهور
به گزارش سلام سینما فیلم «شین» به تهیه کنندگی شهاب حسینی از دو روز گذشته اعلام شد که در بخش خارج مسابقه به درخواست تهیه کننده اثر پذیرفته شده است و در روز شنبه در سینمای رسانه اکران می‌شود.
در روز گذشته توسط عوامل فیلم و امروز توسط جشنواره فیلم فجر اعلام شد که این اکران، نشست خبری نیز دارد.
شهاب حسینی که در این نشست حاضر شد، صحبت‌هایش را با این شعر سعدی که بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند، آغاز کرد و گفت:
“امکان ندارد در گوشه‌ای از این سرزمین اتفاقی بیفتد و ما رنجیده خاطر نشویم. هرواقعه تلخی که در این مدت رخ داده مایه تاسف است و قلب آدم را به درد می‌آورد. ما باید راه و اهداف عزیزانی که ازدستشان دادیم را ادامه دهیم.
چهارسال بود که در جشنواره حضور نداشتم و اساسا من دینی به این جشنواره ندارم که بخواهم از آن دفاع کنم. من از وحدت بین مردم دفاع و از تفرقه جلوگیری می‌کنم.
جشنواره فیلم فجر مثل هر فستیوال دیگری در دنیا یک امکان است. من کاری به فیلمسازان خیلی پرسابقه یا پیشکسوت ندارم. من با فیلمسازان جوانی کار دارم که قرار است پتانسیل و داشته‌های آینده این کشور باشند. من نمی‌توانم ساکت بنشینم که استاد پیشکسوت سینما، که سال‌هاست روند کاریش پیش چشم تماشاگر مشخص است، و هر ساله تماشاگر برخورد ناراحت‌کننده‌ای با فیلم‌های ایشان دارد، می‌آید و امسال هم فیلمی را می‌سازد که مطمئن است برخورد بدی با فیلمش اتفاق می‌افتد و بنابراین می‌آید و آن روغن ریخته را اصطلاحا نذر امامزاده می‌کند و سنگ‌بنایی را می‌گذارد که نتیجه‌اش جز نفاق و تفرقه و نفرت‌پراکنی چیز دیگری نیست. بقیه را در یک آمپاس اخلاقی قرار می‌دهد. کسانی که با یک دنیا عشق و امید و آرزو آمده‌اند فیلمی را ساخته‌اند که قرار است با آن آینده خودشان و سرزمین‌شان را رقم بزنند.این بی‌انصافی است که آدم اینقدر خودخواه باشد که طوری حرف بزند که ملاحظه هیچ کس دیگری را در آن نکند.”
او در ادامه به درخواستش برای حضور بهروز وثوقی در ایران و نامه‌اش به رئیس جمهور اشاره کرد و گفت:
“من علاقه‌ای به پاره شدن این لحاف چهل‌تکه سرزمینم که هر طرفش را یکی گرفته و می‌کشد، ندارم. اصرار کردم و نامه نوشتم به آقای روحانی جهت رفع ممنوعیت بهروز وثوقی. بماند که چقدر ما جای خالی ایشان و تجربه ایشان را احساس می‌کنیم. این جشنواره یک فرصت بود، که من امیدوار بودم از آن استفاده شود. حضور بهروز وثوقی اولویت دوم من است. تصمیم خودشان است که برگردند یا برنگردند اینجا وطن خودشان است. اولویت اول من دیده شدن فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» به بهانه حضور بهروز وثوقی در آن فیلم بود، چون می‌دانستم طیف بسیار گسترده‌ای فیلم را خواهند دید. پیامی که در آن فیلم وجود دارد بسیار به درد امروز می‌خورد و باید شنیده شود. چون فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» در زمان خودش اکران نشد و هنگام اکران تأثیر خودش را از دست داد، حرف فیلم فنا شد. دوباره می‌توانست شنیده شود. حرف فیلم الان شنیدن دارد.
در این مدت تکلیفم با مخاطبان روشن شد و تعارفی که بین من و مخاطبانم وجود داشت از میان رفت. از این به بعد لزومی احساس نمی‌کنم ورای توانایی خودم تواضع داشته باشم.
من در امریکا در حال کار کردن و فیلمسازی هستم و فقط برای بیان ادبیات و فرهنگ کشورم قدم برمی‌دارم.
