سیدعلی صالحی، شاعر شناخته شده معاصر و عضو کانون نویسندگان ایران، در اعتراض به سانسور اشعار مجموعه شعر آخر خود در وزارت ارشاد، گفت: «اگر بیش از این خسته‌ام کنید، کل کتاب را بی‌هیچ مجوزی منتشر خواهم کرد.»
ناشر در سال ۱۳۹۹، مجموعه شعر «به تو فکر می‌کنم» سروده سیدعلی صالحی را برای کسب مجوز، به وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی ارائه کرد اما در ابلاغیه این وزارتخانه برای ناشر مشخص شد که موارد زیادی از اشعار صالحی مشمول ممیزی شده‌اند.
سیدعلی صالحی در همان زمان با اعتراض به «قتل‌عام کلماتش»، خطاب به مسئولان وزارت ارشاد نوشت: «شما سانسورچی هم نیستید. شما شبرو گردنه‌گیری هستید که در قتل‌عام کلمات من هیچ کم نگذاشته‌اید.»
بار دیگر در کانال تلگرامی خود به سانسور اشعارش و مجوز ندادن وزارت ارشاد اعتراض کرده است. او در یادداشت کوتاهی نوشته است: «نزدیک به یک سال است که دایره ممیزی کتاب وزارت ارشاد سنگ جلوی پای ما می‌اندازد که دفتر شعر به تو فکر می‌کنم منتشر نشود.»
صالحی با بیان اینکه «صبوری» او نیز «حدی» دارد، مسئولان وزارت ارشاد را تهدید کرد که اگر بیش از این خسته‌اش کنند، کل کتاب را بی‌هیچ مجوزی منتشر خواهد کرد. او همچنین گفت که آنچه وزارت ارشاد بر مجموعه شعر «به تو فکر می‌کنم» اعمال کرده، «سانسور» نیست بلکه «لجاجت» است.
بنیان‌گذار شعر فراگفتار در ایران برخی موارد اصلاحی وزارت ارشاد را هم در کانال تلگرامی خود منتشر کرده است. در این اصلاحیه از او خواسته شده است عباراتی از جمله «لاله‌زارِ لخت»، «هم‌آغوشی با تو»، «حضرت زن»، «عیش ولرم»، «انگور و پیاله از دست جبرئیل»، «خدا به دیدنم می‌آمد»، «زن برهنه در علف»، «نگران روسری بادپرستت نباش»، «زن برهنه»، «نگذاشتند شاملو به خیابان بیاید و کسرایی به خانه برگردد؛ البته! زورشان به فروغ نرسید»، «دستبندم زدند»، «داستان هابیل و قابیل دروغ است»، «یک عده قواد مقدس»، «فیل مقدس است»، «در این سرزمین، نور را تنها می‌توان تخیل کرد» ، «خواهر مادر» ، «دلکش، پوران، مرضیه، الهه»، «ودکا»، «تشبیه زن به تکلم جبرئیل» و «ملت ایران بدبخت است» حذف یا اصلاح شوند.
همچنین در این اصلاحیه به او ابلاغ شده است که «سربازان حلب» به «مدافعان حرم» تغییر پیدا کند.
سید علی صالحی، متولد ۱۳۳۴ در ایذه، و یکی از پایه‌گذاران جریان موج ناب و شعر گفتار و فراگفتار در شعر معاصر ایران است. او اشعاری هم در حمایت از «دختران انقلاب» و زندانیان سیاسی سروده است.
صالحی چندی پیش در پیامی برای هفدهمین جشنواره جهانی شعر گوتنبرگ، ادبیات را «نیایش آزادی» خواند و نوشت: «سال‌ها بود که گرفتار یک پرسش کهنسال، تکراری و بی‌پاسخ بودم تا سرانجام به تجربه دریافتم چرا در کشورهای عقب‌نگه‌داشته‌شده این همه تولید شعر بالا و بی‌شمار است. خرد جمعی و ذهن مشترک شاعران چنین جوامعی خواسته یا نا‌خواسته دریافته است که برای مقابله با سانسور، بهترین سلاح تولید شعر هزار زبان است با سنگر تاریخی استعاره! هر‌کجا ستم از حد بگذرد، طوفان شعر متولد می‌شود.»
