روزهای پایانی سال برای خانه تئاتر روزهای حاشیه‌سازی شد، در حالیکه با کمی تدبیر می‌شد جلوی حاشیه‌سازی اخیر را گرفت.
پایگاه خبری تئاتر: انتشار ویدیوی یکی از اعضای خانه تئاتر در فضای مجازی که نشان می‌داد اقلامی با تاریخ مصرف گذشته به تعدادی از اعضای خانه تئاتر اهدا شده است، این تشکل را بر آن داشت تا توضیحاتی را در قالب اطلاعیه منتشر کند، این اطلاعیه اما نه تنها کمکی به حل این ماجرا نکرد بلکه خود حاشیه‌های دیگری را در پی داشت.
در این اطلاعیه هیچ نشانی از ابراز تاسف یا عذرخواهی دیده نمی‌شد و تنها به توجیه این اتفاق بسنده شده بود. اما دیگر نکته قابل تامل در این زمینه این است که در این اطلاعیه عنوان شده این اقلام در دوره مدیر عاملی شهرام گیل‌آبادی تهیه شده و هیات مدیره در جریان چگونگی توزیع و مکان نگهداری آنها نبوده است.
از روز گذشته که ویدیوی مذکور در فضای مجازی منتشر شده، تعدادی از فعالان تئاتر انتقاد خود را درباره این ماجرا بیان و از کوچک شمردن شان انسانی همکاران خود ابراز تاسف کرده‌اند. بعضی از آنان برداشتی نمادین داشته‌اند و عنوان کرده‌اند که خانه تئاتر قرار بوده خانه آنان باشد و حالا نیازمند یک خانه‌تکانی اساسی است و بعضی دیگر هم گفته‌اند آنچه تاریخ مصرفش گذشته، خود خانه تئاتر است.
ایسنا برای پیگیری این ماجرا خواستار گفتگویی با یکی از اعضای هیات مدیره خانه تئاتر بود ولی از آنجا که اعضای هیات مدیره تمایلی به گفتگو با رسانه‌ها را نداشتند، تنها نگاهی گذرا به این اتفاق داریم.
ما در این نوشتار قصد تکرار آنچه را که در صفحات شخصی اهالی تئاتر منتشر شده، نداریم ولی این پرسش هم همچنان وجود دارد که هیات مدیره خانه تئاتر که بناست نماینده اعضای این تشکل و مدافع حقوق آنان باشد، چگونه در این مدت از این مساله بی‌خبر بوده است. چرا هیات مدیره از چگونگی توزیع این اقلام و مکان نگهداری آنها بی‌خبر بوده است. آیا قرار نیست هیات مدیره و بازرس خانه تئاتر از مدیر عامل گزارش بخواهد یا در جریان کارهای او باشد. بیان این نکته در اطلاعیه اخیر که هیات مدیره خانه تئاتر در جریان این مساله نبوده است، متاسفانه بیش از هر چیزی نشان می‌دهد که اعضای آن در انجام مسئولیت خود کوتاهی کرده‌اند و در جریان کارهای مدیر عامل خود نبوده‌اند و حالا به جای عذرخواهی از خطای خود، به توجیه این اقدام پرداخته‌اند و از بار مسئولیت خویش شانه خالی کرده‌اند.
اطلاعیه اخیر خانه تئاتر نشان می‌دهد ما همچنان فرهنگ عذرخواهی و پذیرش مسئولیت خود را نداریم و تا زمانی که به عنوان شهروندان این جامعه آن هم شهروندانی که ادعای فرهنگی بودن داریم، نتوانیم مسئولیت عملکرد خود را بپذیریم، باز هم شاهد تکرار چنین اتفاقاتی خواهیم بود.
این اطلاعیه همچنین این نگرانی را در میان اعضای خانه تئاتر ایجاد می‌کند که چه بسا پیش از این هم اتفاقات دیگری از نگاه هیات مدیره دور مانده باشد.
خانواده تئاتر ایران به خوبی می‌دانند که بعضی از همکاران خود چگونه در سختی روزگار می‌گذرانند و با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌دارند ولی کوچک شمردن شان انسانی آنان موجب تاسف است و خانه تئاتر می‌توانست با کمی درایت، جلوی این اتفاق و حاشیه‌سازی‌های بعدی را بگیرد.
