1403/03/18 ایسنا
یک طراح بدلکاری سینما با ابراز تأثر و تاسف از جان باختن دو نفر از عوامل سریال «رویای نیمه شب» و انتقاد از بی‌اعتنایی به برخی هشدارها و رعایت نکات ایمنی تاکید کرد: اصناف خانه سینما باید به شکلی ویژه و اصولی راهکاری را برای جلوگیری از تکرار این گونه اتفاق‌ها بیاندیشند.
هشتم خردادماه خبر رسید که دو تن از دستیاران صحنه سریال «رویای نیمه شب» به کارگردانی حسن آخوندپور و تهیه‌کنندگی سعید سعدی در رود بهمن‌شیر آبادان غرق شدند و پیکر آنها از آب بیرون آورده شد.
این حادثه تلخ با واکنش و بیانیه انجمن صنفی طراحان فیلم و انجمن صنفی طراحان فنی و مجریان صحنه روبرو شد و آنها ضمن ابراز تأسف، مصرانه خواستار پیگیری مدیرعامل و هیات رئیسه خانه سینما از عوامل اصلی پروژه «رویای نیمه شب» جهت شفاف‌سازی علل این حادثه ناگوار شدند.
چرا جان دو هنرمند از دست رفت؟
به دنبال این حادثه و درخواست‌های صنفی برای شفاف‌سازی، امیر بدری -بدلکار سینما و سرپرست بدلکاران «فست فوروارد تیم» – که خودش در این پروژه حضور داشته، یادداشتی را در اختیار ایسنا قرار داده و با اشاره به اینکه برخی اتفاق‌ها کاملا قابل پیش‌بینی بود و تذکرهایی هم داده می‌شد، به ایسنا گفت: متاسفانه در پروژه‌های سینمایی و سریال گاهی احتمال وقوع یک حادثه و هشدارها برای جلوگیری از آن جدی گرفته نمی‌شوند.
او با اشاره به اینکه یکی از وظایف بدلکاران تأمین امنیت جانی بازیگران و عوامل فیلم است، ادامه داد: عجیب است که بعضی وقت‌ها عوامل یک مجموعه همراهی لازم را برای حفظ امنیت جانی انجام نمی‌دهند و بارها این موضوع پیش آمده که ما سر صحنه حضور داشتیم و نسبت به خطرات هشدار دادیم ولی توجهی به آن نشده و عوامل کار خود را ادامه داده‌اند؛ همانطور که یک سال و نیم قبل در یک پروژه و در شبی که ما (گروه بدلکاری) آفیش نبودیم و فیلمبرداری هم در خیابان انجام می‌شد، هنگام فیلمبرداری خیابان بسته نشد و یک اتومبیل که راننده‌اش در شرایط مساعدی نبود به یکی از عوامل این پروژه زد و او هنوز شرایط جسمی مناسبی پیدا نکرده است. شغل ما ایجاب می‌کند احتمال بروز کوچکترین خطرات را پیش‌بینی کنیم چون بخش مهم بدلکاری همین است و معمولا اتفاقات و خطرات موقعی پیش می‌آیند که حس می‌شود خطری در آن لحظه وجود ندارد و بدون توجه به موارد ایمنی کاری انجام می‌شود. این اتفاق می‌تواند برای عوامل پشت دوربین یا بازیگران و حتی در سکانسی که هیچ بدلکاری در آن وجود ندارد و از نگاه کلیه عوامل هیچ خطری کسی را تهدید نمی‌کند، رخ دهد.
یادداشت این بدلکار که پیش‌تر طراحی بدلکاری فیلم‌های «مغزهای کوچک زنگ‌زده»، «قاتل و وحشی»، «آرایش غلیظ»، «قاتل اهلی»، «جرم»، «متروپل»، «نهنگ عنبر ۲»، «متری شیش‌ونیم» و سریال‌های «قورباغه»، «هم‌گناه»، «دفتر یادداشت» و «افعی تهران» را برعهده داشته، به شرح زیر است:
«من امیر بدری طراح بدلکاری سینما، چند روزی است غمگین و البته عصبانی از حادثه ناگواری هستم که این بار برای دو نفر از عزیزان دستیار صحنه در پروژه «رویای نیمه شب» اتفاق افتاده است، که اتفاقا خود نیز طراح بدلکاری آن هستم!
این اولین بار نبوده که عدم رعایت موارد ایمنی در تولید یک فیلم یا سریال حوادث جانی را برای عوامل سینما در پی داشته است. اگر همه اصناف خانه سینما دست به دست هم ندهیم باز هم هزینه جانی، گریبان‌گیر عزیزان این صنعت می‌شود. بازیگران، مدیران فیلمبرداری و دستیاران، طراحان و دستیاران صحنه، طراحان بدلکاری و بدلکاران، طراحان و دستیاران جلوه‌های ویژه، همه و همه در معرض این خطرات هستیم اگر چاره ای نیاندیشیم.
اما چه چاره‌ای برای این مهم باید اندیشیده شود؟ پاسخ آن از نگاه من ارزیابی ریسک (RISK ASSISMENTS) است؛ همان کاری که سینمای حرفه‌ای دنیا برای حفظ ایمنی عوامل در صحنه فیلمبرداری انجام می‌دهد.
در سینمای حرفه‌ای یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در مراحل پیش از تولید یک فیلم یا سریال، تهیه ارزیابی ریسک فیلم و در هنگام فیلمبرداری، اجرای دقیق آن است که در انجمن بازیگران آمریکا (SAG-AFTRA) -بزرگ‌ترین اتحادیه صنعت فیلم و سریال دنیا- نیز به عنوان قانون شناخته و البته اجرا می‌شود.
ما، همه اعضای اصناف سینمایی خانه سینما کافی است این مهم را به عنوان یک اصل در راستای حفاظت از جان‌مان و حفظ ایمنی خود و عزیزان‌مان از خانه سینما مطالبه کنیم تا به عنوان یک قانون در راستای تولید فیلم و سریال‌ها تدوین، ابلاغ و اجرایی شود.
ارزیابی ریسک شامل این موارد است:
-شناسایی سیستماتیک خطرات احتمالی‌ای که می‌تواند به بازیگران، عوامل یا عموم مردم آسیب برساند.
-ارزیابی احتمال و شدت خطرات
-اجرای تدابیری برای کنترل یا کاهش خطرات
این فرآیند تضمین می‌کند که ایمنی و سلامتی همه عوامل سینما و هر شخص درگیر در تولید یک فیلم حفظ و از انطباق با قوانین و مقررات مربوطه اطمینان حاصل شود.
عدم تهیه ارزیابی ریسک در سینمای حرفه‌ای دنیا با عواقبی مواجه است که می‌توان به این موارد اشاره کرد:
۱-افزایش احتمال حوادث
-بدون ارزیابی ریسک مناسب، احتمال وقوع حوادث و آسیب‌ها افزایش می‌یابد، زیرا خطرات احتمالی شناسایی و کاهش نمی‌یابند.
۲-پیامدهای قانونی و مالی
– عدم رعایت مقررات ایمنی می‌تواند منجر به اقدام قانونی، جریمه‌ها و تحریم‌ها از سوی نهادهای نظارتی شود.
– شرکت‌های تولیدی ممکن است با دعاوی قضایی از سوی افراد آسیب‌دیده مواجه شوند که منجر به تعهدات مالی قابل توجهی می‌شود.
۳-مشکلات بیمه
– درخواست جبران خسارات از بیمه ممکن است در صورت عدم انجام بررسی‌های لازم مانند ارزیابی ریسک رد شوند.
– افزایش حق بیمه یا دشواری در دریافت بیمه برای پروژه‌های آینده.
۴-تاخیر در تولید
– وقوع حوادث می‌تواند باعث تاخیر قابل توجهی در برنامه تولید شود که منجر به افزایش هزینه‌ها و چالش‌های لجستیکی می‌شود.
۵-آسیب به شهرت
– عدم تضمین ایمنی بازیگران و عوامل می‌تواند به شهرت شرکت تولیدی آسیب برساند و بر روابط با عوامل و شرکای آنها تأثیر بگذارد.
۶-پیامدهای اخلاقی
– تعهد اخلاقی و انسانی برای حفاظت از سلامت و ایمنی همه عوامل و بازیگران وجود دارد. نادیده گرفتن این مسئولیت می‌تواند منجر به نقض‌های اخلاقی و انسانی شود.
مسئولیت ارزیابی ریسک با کیست؟
-تهیه‌کنندگان: مسئولیت اصلی اطمینان از تهیه و انجام ارزیابی ریسک بر عهده تهیه‌کنندگان است. آنها مسئولیت کلی ایمنی و رعایت مقررات را بر عهده دارند.
– مدیران تولید: به تهیه‌کنندگان در مدیریت جنبه‌های عملی ارزیابی ریسک و هماهنگی تدابیر ایمنی در بخش‌های مختلف کمک می‌کنند.
– دستیار اول کارگردان: اجرای پروتکل‌های ایمنی در صحنه و اطمینان از رعایت دستورالعمل‌های ایمنی توسط همه بازیگران و عوامل را بر عهده دارند.
– مشاوران ایمنی: اغلب برای پروژه‌هایی با ریسک‌های قابل توجه استخدام می‌شوند و در شناسایی خطرات و توصیه تدابیر ایمنی تخصص دارند.
در خلاصه، عدم انجام ارزیابی ریسک می‌تواند منجر به پیامدهای جدی از جمله آسیب‌های جانی، قانونی، مالی و شهرتی شود. مسئولیت اصلی بر عهده تهیه‌کنندگان است، اما این یک کار مشترک است که شامل همکاری افراد کلیدی مختلف برای تضمین مدیریت جامع ایمنی سینماگران می‌شود.»
