ما خواهان برقراری کلیه مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر و رعایت و اجرای تعهدات بین المللی مشخص شده در قوانین سازمان ملل برای تهیه امکانات لازم بمنظور دستیابی زندانیان به درمان مناسب و منظم پزشکی هستیم.
امید کوکبی برگزیده المپیاد و دانشجوی دکترای فیزیک اتمی با گرایش لیزر در دانشگاه تگزاس آمریک، بهمن ماه سال1389هنگامی که از ایران قصد بازگشت به آمریکا را داشت در فرودگاه بازداشت و زندانی شده به ده سال زندان محکوم شد و هم اکنون در زندان است.
وی در زندان به سرطان کلیه مبتلا شده و یکی از کلیه هایش را از دست داده است سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای عمومی امید کوکبی را «زندانی عقیده» اعلام کرد که «تنها به دلیل رد همکاری در پروژه‌های نظامی در ایران و بر اساس اتهامات بی‌پایه در ارتباط با روابط مشروع و معمول علمی با نهادهای دانشگاهی خارج از ایران» زندانی شده است. عفو بین‌الملل ضمن درخواست آزادی فوری و بی قید و شرط کوکبی در مورد شرایط بد جسمانی وی ابراز نگرانی میکند..
بهاره هدایت فعال دانشجویی (دانشگاه علوم اقتصادی)، فعال جنبش زنان، زندانی سیاسی، سخنگوی دفتر تحکیم وحدت و از فعالان کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین زن‌ستیز است که تاکنون چندین‌بار بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به ۹ سال و نیم حبس محکوم شده است. این فعال دانشجویی زندانی دچار «مشکل مزمن زنانه‌ای» است که طبق نظر پزشکان، «فضای پراسترس زندان» برای درمان آن مناسب نیست و «هر روز که بگذرد و درمان نشود، امکان مادر شدنش را از او می‌گیرد او از سال 2009 بخاطر فعالیت های صلح آمیز خود (علیرغم اینکه مقرر شده بود در آگوست 2015 آزاد شود ) در زندان به سر میبرد زیرا مسئولان وی را برای گذراندن دوسال حکم زندان تعلیق شده، در زندان نگه داشته اند.
سید حسین رونقی ملکیزاده فعال حقوق بشر، فعال دانشجویی ،وبلاگ نویس، زندانی سیاسی، و مسئول کمیته مبارزه با سانسور در ایران است که دارای سابقه بازداشت بوده و در زندان می‌باشد. او و برادرش در زندان شدیداً تحت فشارهای جسمی و روحی قرار گرفته اند، تا جایی که بنا بر گفتهٔ خانواده‌اش حسن رونقی ملکی در اثر شکنجه‌ها از ناحیه مهره‌های پشت گردن آسیب دیده است. آقای رونقی همچنین دچار مشکلات گوارشی، دیسک، آرتروز گردن و زانوست، او به دلیل استفاده از آزادی بیان در وبلاگ خود دستگیر و محاکمه شده و اینک دوران حکم 15 سال زندانش را طی میکند.
اعضای کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو، همصدا با سایر نهاد های حقوق بشری ضمن درخواست آزادی کلیه فعالان دانشجوئی، سیاسی، مدنی، عقیدتی و بویژ زندانیان بیمار، اعلام میدارند که دولتمردان جمهوری اسلامی نه تنها پیوسته از رعایت تعهدات بین المللی و مشخص در قوانین سازمان ملل نسبت به فراهم کردن امکانات لازم برای دسترسی زندانیان به درمان مناسب و منظم پزشکی خود داری کرده اند بلکه در اینباره از هرگونه کارشکنی و ممانعت نیز استفاده میکنند در صورتیکه بر مبنای مواد 5، 6، 8 و 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ماده ی 5: هيچ کس نبايد شکنجه شود يا تحت مجازات يا رفتاری ظالمانه ، ضد انسانی يا تحقير آميز قرار گيرد.
ماده ی 6: هر کس حق دارد که شخصيت حقوقی اش در همه جا به رسميت شناخته شود.
ماده ی 8: در برابر اعمالی که به حقوق اساسی فرد تجاوز کنند ـ حقوقی که قانون اساسی يا قوانين ديگر برای او به رسميت شناخته است ـ هر شخصی حق مراجعه ی مؤثر به دادگاه های ملی صالح را دارد.
ما ده ی 19: هر فردی حق آزادی عقيده و بيان دارد و اين حق مستلزم آن است که کسی از داشتن عقايد خود بيم و نگرانی نداشته باشد و در کسب و دريافت و انتشار اطلاعات و افکار ، به تمام وسايل ممکن بيان و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.
713
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو
