طوری برنامه‌ریزی کرده‌اند که از کشور برویم/ هچکس به اندازه ما خیانت نمی‌کند

بهمن کاظمی می‌گوید: ما شعار می‌دهیم که باید به اصالت‌های فرهنگی و دینی خود بازگردیم، اما هیچکس به اندازه‌ خودِ ما، به این شعار خیانت نمی‌کند.

طوری برنامه‌ریزی کرده‌اند که از کشور برویم/ هچکس به اندازه ما خیانت نمی‌کند

بهمن کاظمی (پژوهشگر حوزه‌ موسیقی) در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ در اشاره به وضعیت پژوهش در این حوزه‌ بیان کرد: معتقدم این روزها هنر، دوره‌ی سختی را می‌گذراند. این شرایط در طول تاریخ برای موسیقی به وجود نیامده است.

او ادامه داد: مسئولین در حراج‌های فرهنگی حضور پیدا می‌کنند اما برای پژوهش‌های جدی در این حوزه، هزینه‌ای نمی‌‌کنند و به مسائل اساسی این حوزه رسیدگی نمی‌کنند.

کاظمی با اشاره به اینکه وضعیت هنر این روزها بسیار غم‌انگیز است، افزود: اگر آثار این بی‌توجهی‌ها امروز خود را نشان ندهد، در آینده آثار مخرب آن را شاهد خواهیم بود. ما شعار می‌دهیم که باید به اصالت‌های فرهنگی و دینی خود بازگردیم، اما هیچکس به اندازه‌ی خودِ ما، به این شعار خیانت نمی‌کند.

این پژوهشگر بیان کرد: بیش از پنج سال است که نتوانسته‌ام با معاونت فرهنگی ارتباط برقرار کنم و آقای مرادخانی را ببینم. گناه من چیست؟! تاریخ مشخص می‌کند که راه ما از مسئولین فرهنگی جداست.

نویسنده‌ کتاب «موسیقی قوم کرد» ادامه داد: من بیش از ده کتاب در حوزه‌ پژوهش موسیقی دارم و این کتاب‌ها در دانشگاه هاروارد، به عنوان منبع پژوهش استفاده می‌شود اما در کشور خودم وضعیت بدی است. این‌ اتفاق‌ها نشان می‌دهد باید راهمان را جدا کنیم و تاریخ نشان خواهد داد که چه کسی خدمت و چه کسی خیانت کرده است.

او افزود: من به عنوان یک پژوهشگر که در دانشگاه علوم سیاسی خوانده‌ام، وضعیت را اسفبار می‌بینم و امیدی به آن ندارم. گویا تصمیم‌گیری‌های فرهنگی از جای دیگری است و دولت در این بین نقشی ندارد. این تصمیم‌گیری‌ها خارج از بحث شایسته سالاری است. اگر کسی گرایش خاصی به یک جبهه‌ خاص سیاسی داشته باشد؛ مورد توجه قرار می‌گیرد اما کسانی که مثل من که در کار خود، نگاه سیاسی ندارند، محکوم هستند به گوشه‌نشینی و انزوا.

کاظمی ادامه داد: کاری مانند «روایت آوازی قدیم» را توسط نشر ماهور منتشر کرده‌ایم. اما نه من و نه ناشر از این کار سودی نمی‌برند. دولت باید به این گونه کارها سوبسید بدهد اما این اتفاق نمی‌افتد، گویا بودجه‌های فرهنگی در جاهای دیگری خرج می‌شوند.

این پژوهشگر با اشاره به اینکه این سوداگری را در خانه‌ موسیقی هم می‌بینیم، گفت: فروش کتاب مهم است اما یک کار تخصصی نمی‌تواند در تیراژ بالا منتشر شود. انگار طوری برنامه‌ریزی می‌کنند که ما از این کشور برویم.

وی با اشاره به اینکه از دولت قطع امید کرده‌ایم، گفت: در این شرایط باید خودِ مردم هوشیار و آگاه باشند. به خصوص آن بخشی که با فرهنگ درگیر است و به سلیقه‌ حاکمان نزدیک نیست. این دوران سخت‌تر از زمان حافظ نیست.

نویسنده‌ کتاب «هویت ملی در ترانه‌های اقوام ایرانی» در پایان سخنان خود گفت: کسانی که می‌خواهند نسل بعد به عنوان یک ایرانی، فرهنگ و تمدن خود را بشناسد باید به هر شکلی که می‌توانند به این حوزه کمک کنند.