یک نویسنده می‌گوید: آقای صالحی برای حل برخوردهای سلیقه‌ای در حوزه فرهنگ و هنر باید اصرار بر اجرای قانون داشته باشد، آنهم قوانینی که وجود دارند و اتفاقا در خیلی موارد راهگشا هستند.
فرستنده: آقای علیرضا اسدبکی
محمدرضا مرزوقی (نویسنده) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره معرفی سیدعباس صالحی (معاون فرهنگی وزارت ارشاد دولت یازدهم) به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوزادهم گفت: فکر نمی‌کنم آقای صالحی اصلا کار راحتی به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد پیش رو داشته باشد و من شخصا خیلی خوش‌بین نیستم. علاوه بر این با شناختی که از دکتر صالحی پیدا کرده‌ایم؛ به نظرم ایشان بسیار بسیار محافظه‌کار هستند و این محافظه‌کاری گاه از سوی او یا مدیران میانی وی؛ کار را به جایی می‌رساند که گویی او نیز همسو با آنها که قصد دارند جریان فرهنگ را متوقف یا محدود کنند، گام برمی‌دارد.
این نویسنده ادامه داد: درست است که بسیاری از کتاب‌ها در دوره معاونت فرهنگی آقای صالحی مجوز انتشار گرفتند ولی به این نکته هم باید توجه داشته باشیم که معاونت فرهنگی در اعطای مجوز‌ها بسیار دست به عصا پیش می‌رود تا حدی که این تصور را به وجود می‌آورد که داستان؛ تنها محافظه‌کاری نیست و عقیده و نظر خودشان هم بر همین محدودیت‌هاست. طبعا اگر ایشان در مقام وزیر ارشاد بخواهند چنین رویکرد محافظه‌کارانه‌ای را ادامه بدهند، بعید می‌دانم در حوزه‌های پرچالش و پرحاشیه‌ای مثل سینما و موسیقی موفق شود آرامشی برقرار کند مثلا فیلم‌های توقیفی را آزاد کند یا مسئله لغو کنسرت‌ها را برای همیشه حل کند.
او تاکید کرد: وقتی کارمند ارشاد به من که کتابم را برای دریافت مجوز برده‌ام، ملتمسانه می‌گوید می‌دانید که تنها طرف ما شما نیستید و ما باید به هزار نهاد و ارگان دیگر هم پاسخگو باشیم، مشخص است که رویه بر کدام منوال است. تلخی ماجرا هم اینجاست که این الزام پاسخگویی نسبت به افرادی است که اصلا مشخص نیست به کدام نهاد و جریان مربوط هستند و اصولا سمت مدیریتی هم ندارند. گاهی این لحن و محافظه‌کاری تا جایی پیش می‌رود که خود من از اینکه بر حق خود برای دریافت مجوز اصرار می‌کنم، خجالت می‌کشم.
خالق داستان «پسین شوم» افزود: در حوزه کودک و نوجوان هم صدور مجوزهای دست به عصا شده است. حوزه‌ای که حتی در دوره آقای احمدی‌نژاد دریافت مجوز برای آثار آن راحت بود و یکی از دلایلی که باعث شد من به سمت کارهای کودک و نوجوان هم بروم همین بود که دیگر سیاسی‌کاری و گیر خاصی ندارد، امروز تن به محافظه‌کاری داده است.
مرزوقی گریزی نیز به چالش‌ها و حاشیه‌های حوزه موسیقی زد و یادآور شد: جالب است که اجرای قانون در حوزه اجرای صحنه‌ای موسیقی شهر به شهر تفاوت دارد. در ایلام به راحتی برنامه اجرا می‌شود ولی مثلا در شهر آبادان اجرای کنسرت به مشکل برمی‌خورد. آقای صالحی برای حل این برخورد‌ها باید اصرار بر اجرای قانون داشته باشد، آن هم قوانینی که وجود دارند و اتفاق در خیلی موارد راهگشا هستند. متاسفانه شاهد هستیم که خیلی از قوانین اجرا نمی‌شوند و بخش دیگری از قوانین شدیدتر و بالا‌تر از آنچه عرف است یا از قبل مشخص شده، اعمال می‌شوند. با این‌حا معتقدم حرکت در چارچوب قانون خیلی وقت‌ها پاسخگو نیست چون هزار راه دیگر وجود دارد که می‌توان با اتکا به یک قانون دیگر رسما قانون قبلی را زیر سوال برد. گرچه درنهایت اتکا به قانون درست‌ترین راه است چون اتکا به زور یعنی یک روز من بر تو چیره می‌شوم و روز دیگر نوبت توست که زور بگویی.
این نویسنده اضافه کرد: مثلا می‌بینیم آقای روحانی در برخی موارد موضع‌گیری‌های قوی و محکمی در قبال اتفاقات می‌گیرد و در قبال برخوردهای سلیقه‌ای سینه سپر می‌کند. شاید واقعا چنین برخوردهای محکمی در حوزه مدیریت فرهنگی هم نیاز باشد. هرچند از منش و اخلاق آقای صالحی بعید می‌دانم عکس‌العمل‌هایی از این دست داشته باشد با این وجود آقای صالحی بهتر است با تکیه بر رعایت قانون؛ به سوءاستفاده از قانون پایان دهد . حلقه آنقدر تنگ شده که امروز با کمی باز شدن شرایط احساس بهتری می‌کنیم اما یادمان نرود ما آزادی‌های بیشتری را در دوره اصلاحات تجربه کردیم و می‌توانیم به همان آزادی‌ها برگردیم.
او در پایان گفت: وقتی یک کتاب در دوره اصلاحات مجوز گرفته چرا باید در دولت آقای احمدی‌نژاد با این دلیل که با عرف و اخلاق جامعه ما همخوانی ندارد، توقیف شود. مگر در این فاصله یک تا دو سال اخلاق جامعه تغییر کرده یا من متن کتاب را عوض کرده‌ام. من معتقدم با اتکا به محافظه‌کاری نمی‌توان جلوی خیلی از تندروی‌ها ایستاد، چون طرف مقابل به هیچ‌وجه محافظه‌کار نیست و راحت ممنوعیت و محدودیت و فشار اعمال می‌کند.
