مشکلات اقتصادی این روزها کمرشِکن شده است. افزایش قیمت ها در همه ی کالاها و بخش ها دیده می شود. بار این گرانی هم تنها بر دوش مردم است. جوانانی که در سالهای گذشته ازدواج کردند و با تلاشهای شبانه روزی به دنبال خرید خودرو و خانه مناسب بودند؛ اکنون با افزایش بیحسابِ قیمت خانه و خودرو بخش زیادی از تلاشهایشان را بر باد رفته میبینند.
هر کدام از مسئولان هم در تلاشند تا گناه را به گردن دیگری بیندازند و خود را از این ماجرا تبرعه کنند… قیمت ها اما همچنان رو به افزایشند و مردم هم روز به روز قدرت خریدشان کم و کمتر می شود.
در این میان اما واکنش های برخی هنرمندان به ماجرا عجیب است.
سیروان خسروی: «وقتی میبینم کمر مردم زیر بار مشکلات شکسته شده و من هم مثل تمام مردم جامعه شرایط روحی نابسامانی دارم، وقتی میبینم که تمام کسب و کارها تعطیل شده و نانآور خانواده چیزی جز شرمندگی به خانهاش نمیبرد، من هم کنسرت تهران را لغو و علاوه بر از دست دادن سود 12 سانس کنسرت، 150 میلیون تومان خسارت کنسلیِ اجرا به سالن پرداخت میکنم، ولی شرافتم را به منافع شخصی خودم نمیفروشم.»
بیشتر بخوانید:
روایت “سیروان خسروی” از دلیل لغو کنسرتش+عکس
جملات بالا را سیروان خسروی در صفحه شخصی اش منتشر کرد تا نشان دهد با مردم و مشکلاتشان همراه است. او ادعا کرد که از سودِ 12 سانس کنسرتش گذشته و حتی 150 میلیون تومان هم خسارت به سالن میدهد، تا کنسرت های تابستانش را لغو کند.
باید از سیروان خسروی پرسید؛ چرا کنسرتت را برای همین مردمِ دچارِ مشکل شده برگزار نکردی؟ چرا قیمت بلیت ها را به نصف و یا حتی کمتر نرساندی و آن را به همین مردمِ در تنگنا گرفتار شده، تقدیم نکردی. به جای پرداخت خسارت 150 میلیون تومانی به سالن، کنسرتها را با حداقل قیمت بلیت و یا حتی به صورت رایگان برگزار می کردی و به مردم تقدیم می کردی.
وقتی قیمت بلیتِ کنسرت های خوانندگان پاپ از 50 هزار تومان آغاز می شود و به سقف 180 هزار تومان هم میرسد؛ دیگر برگزار نکردنِ کنسرت به بهانه ی همدردی با مردمِ کم دست، ادعایی درست به نظر نمی رسد.
خوانندگان موسیقی پاپ اگر می خواهند با مردم همدردی کنند، بهتر است به جای لغو کنسرت هایشان، قیمت بلیت ها را در این تنگنای اقتصادی کاهش دهند. برگزار کردن کنسرتی با قیمت بلیت های اندک و یا حتی رایگان، می تواند همدردیِ راستینی با مردمِ ایران باشد.
منت گذاشتن بر سرِ مردم البته به سیروان خسروی محدود نشد. در روزهای گذشته خبر لغو کنسرت – نمایش «سی» با آهنگسازی سهراب پورناظری و خوانندگی همایون شجریان هم منتشر شد. آنها هم در اطلاعیه ای که منتشر کردند تا توانستند بر سرِ مردم منت گذاشتند. کنسرت نمایش «سی» قرار بود اواخر تیر ماه امسال روی صحنه برود. بخشی از اطلاعیه لغو این برنامه را در ادامه می خوانید:
«در این مرحله به سبب مساعد نبودن شرایط اجتماعی و خاص و ویژه بودن پروژه «سی»، به صلاح دید و پیشنهاد «همایون شجریان»، در جلسه ای فوری با حضور «سهراب پورناظری»، «حسن معجونی»، «تهمورس پورناظری» (مدیریت پروژه) و «محمدرضا حسین زاده» (مدیریت تولید) و در نهایت تمامی عوامل سی، با مشورت و تصمیم جمعی، این پروژه به حالت انتظار درآمد تا در زمانی بهتر و در روزگاری مهربانتر، با دلی خوشتر و اذهانی سبک بالتر در روزگاری که مردمِ شریف این مرز و بوم غمها و نگرانیهای معیشتی کمتری نسبت به حال و آینده خود داشته باشند و زمین و زمان محکمتری زیر پایشان باشد به مرحلهی اجرا درآید.»
در تایید خبر تسنیم؛ اجرای پروژه “سی” به آینده نامشخصی موکول شد
به راستی باید به اهالی «سی» گفت؛ سال گذشته که همین کنسرت – نمایش «سی» را برگزار کردید و قیمت بلیتها را به 200 هزار تومان رساندید؛ اصلا به این فکر کردید که چند درصد از مردم تهران و یا ایران، توان خرید بلیتهای برنامه را دارند؟
سال گذشته همین برنامه را برگزار کردید و حدود 120 هزار نفر به دیدن اجراهای شما آمدند، چرا امسال و برای همدردی با مردم اجراها را رایگان برگزار نکردید؟
مردم ایران این روزها با گرانی دست و پنجه نرم می کنند و مسئولان کشور هم پاسخ درستی برای مردم ندارند. تمام بارِ مشکلات اقتصادی کشور بر دوش مردم افتاده و هیچ کسی هم پاسخگو نیست. در این میان بی انصافی است که این مردم از هنرمندانشان هم کم لطفی ببینند.
همایون شجریان و سیروان خسروی هنرمندانی خوش نام هستند که در میان مردم محبوبیت بسیاری دارند. آنها با لغو کردن کنسرت هایشان موجب ناامیدیِ بیشتر مردم شده اند. مخاطبان این دو خواننده شاید این روزها با خود اینگونه می اندیشند: «آنها از فروش نرفتن بلیت هایشان ترسیده اند که کنسرت هایشان را لغو کردند.»
این دو هنرمند شایسته شاید بهتر بود به جای خالی کردن عرصه و تنها گذاشتنِ مردم و البته منت گذاشتن بر سر آنها؛ اجراهایی با حداقل قیمت بلیت و یا حتی به صورت رایگان برای مردم برگزار میکردند تا شاید مردمی که به دیدن اجراهایشان میروند، برای ساعتی هم که شده؛ اندوهِ اندیشیدن به اوضاع اقتصادی را نداشته باشند.
در همین جنوب شهر تهران و در میدان بهمن سالنی مجهز در فرهنگسرای بهمن وجود دارد که برای برگزاری کنسرت های موسیقی بسیار مناسب است. این سالن ظرفیتی حدود 1500 نفر دارد. در سال های گذشته هیچ خواننده ای حاضر نشد کنسرتش را در این سالن برگزار کند و ترسشان از این بود که مردمانِ این منطقه توانِ خرید بلیت های کنسرتشان را ندارند و البته مردمانِ بالادست هم حاضر نیستند برای دیدن کنسرت به جنوب شهر بیایند.