http://bashariyat.org/?page_id=3306

ارسال کننده خانم سهیلا  مرادی 8 اردیبهشت 94

حسین کیانی گفت: تئاتر ایران این روزها به مستأجری تبدیل شده که اگر اجاره‌اش را پرداخت نکند، اثاث‌اش را به کوچه می‌ریزند.این نویسنده و کارگردان تئاتر که قصد دارد نمایشی را روی صحنه ببرد، اما هنوز شرایط اجرای آن مشخص نیست به خبرنگار تئاتر ایسنا، گفت: متأسفانه هنوز در تئاتر اتفاق خوشایندی نیفتاده و می‌بینیم به بهانه تعمیر، سالن‌ها را از دست می‌دهیم، بدون اینکه سالنی اضافه شود.وی افزود: این در حالی است که حمایت و قرارداد تیپی که مهمترین تفاهم‌نامه خانواده تئاتر با مرکز هنرهای نمایشی بود و برای احقاق حقوق هنرمندان تئاتر تنظیم شد هم نه تنها رعایت نمی‌شود، بلکه سالن‌های دولتی و نیمه دولتی از گروه‌های نمایشی برای اجرا، اجاره می‌گیرند و درآمد کسب می‌کنند.کیانی ادامه داد: تعطیلی سالن‌ها برای تعمیر باعث می‌شود که گروه‌های قدیمی و نیز جدید که به خانواده تئاتر اضافه می‌شوند جا برای اجرا کم داشته باشند و همین موضوع سبب می‌شود گروه‌ها به هر شرایطی که سالن‌های باقی‌مانده تعیین می‌کنند، برای اجرا تن بدهند و این یک آینده تاریک و مبهم را برای حداقل تئاتر تهران رقم می‌زند.نویسنده و کارگردان «مشروطه بانو» و «اهل قبور» همچنین اظهار کرد: وقتی سالن‌های تئاتر شرایط مشخصی برای اجرا داشته باشند متأسفانه تئاتر، خود را با منویات سالن‌ها تطبیق می‌دهد و به این ترتیب به مظروفی تبدیل می‌شود که در ظرف خاص هر سالنی جا می‌شود. این اتفاق ضرر بزرگی به این هنر می‌زند و هویت اصلی آن را از بین خواهد برد.کیانی ادامه داد: در حال حاضر ما دیگر شاهد تئاترهایی که منتقد وضعیت اجتماعی یا بازتاب دهنده شرایط کنونی جامعه باشند نیستیم، بلکه بیشتر فعالیت‌های اجرایی می‌بینیم که گاهی خوش قواره و شیک هستند و گاهی هم بدقواره و زشت.او گفت: بدقواره بودن برخی نمایش‌ها آ‌ن‌ها را از فکر و مسئله و اندیشه تهی می‌کند و این بسیار خطرناک است .نویسنده و کارگردان نمایش «همسایه آقا» درباره توجه ویژه مسوولان هنری به تئاتر و نامگذاری ویژه امسال به نام تئاتر اظهار کرد: به این اسم‌ها و اسم‌گذاری‌ها خیلی نمی‌توان اعتماد کرد. قطعا براساس تجربیات گذشته، در سال تئاتر هم اتفاق خاصی نخواهد افتاد.حسین کیانی با با انتقاد از دریافت هزینه‌های میلیونی برای هر اجرا در تالار وحدت و رودکی، افزود: وقتی هنرمندی در چنین مکان‌هایی کار خود را روی صحنه می‌برد چقدر می‌تواند به اصل کارش فکر کند؟ چرا که باید فقط به فکر فروش باشد؛ درحالی‌که سالن دولتی قاعدتا نباید از هنرمندان درصد یا اجاره بگیرد

ادامه‌ی مطلب

ارسال کننده خانم سهیلا مرادی 8 اردیبهشت 94

رهبر اسبق ارکستر ملی ایران در تازه ترین واکنش به ادغام ارکسترهای ملی وسمفونیک تهران تاکید کرد این کار را درست نمی‌داند و «ارکستر ملی» عنوانی تاریخ‌ساز برای ایران است که با این رویه از بین می‌رود.فرهاد فخرالدینی که سال‌های سابقه رهبری ارکستر ملی ایران را در کارنامه دارد در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه نام «ارکستر ملی» عنوانی تاریخ‌ساز برای موسیقی کشورمان بوده است، توضیح داد: از همان ابتدا که با من درباره طرح ادغام ارکسترهای ملی و سمفونیک تهران صحبت‌هایی شد، به شدت مخالفت کردم.وی تاکید کرد: مدت ها پیش که به من اعلام شد وظیفه رهبری و مدیریت هنری ارکستر ملی در دوره جدید را به عهده بگیرم اصلا قرار نبود چنین شرایطی به وجود بیاید به همین جهت من بر اساس وعده های از قبل داده شده آمادگی خود را برای حضور در ارکستر ملی اعلام کرده بودم. متاسفانه بعد از مدتی تمام حرف ها عوض شد و من نیز بر اساس شرایط جدیدی که به وجود آمد حاضر به همکاری نشدم و باید بگویم در چنین شرایطی به هیچ عنوان تمایلی برای همکاری با دوستان ندارم و البته امیدوارم این طرحی که اساسا با آن مخالف هستم طرحی عاقبت بخیر باشد و تبعات این ادغام برای موسیقی این سرزمین مفید فایده باشد.رهبر ارکستر خصوصی «مهر نوازان» درباره مخالفتش با ادغام ارکستر ملی و سمفونیک تهران بیان کرد: طی این مدت جلسه‌های زیادی برگزار کردیم و من نیز با منطقی که برای خودم داشتم و تصور می کنم با توجه به سابقه کاری من منطق درستی باشد به دوستان گفتم ایجاد و ادغام چنین فضایی به نفع ارکسترها نیست. من حتی طرح دیگری را داشتم که متاسفانه مورد موافقت دوستان قرار نگرفت و می توانم بگویم در این فضا همه آنها من را تنها گذاشتند.فخرالدینی ادامه داد: به هر حال چنین فضایی به وجود آمده و من غیر از عاقبت بخیری برای عزیزان حرف دیگری ندارم. اما باید به این نکته هم اشاره کنم شاید ترکیب نوازندگان ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک تهران در قالب کلی یکی باشند اما باید به این نکته توجه داشت که کار در هر دوی این ارکسترها به طور مجزا و تخصصی است که یک نوازنده ممکن است تخصص و یا حتی علاقه بیشتری به یکی از این دو فضا داشته باشند، بنابراین نمی توان به یکباره تصمیم به ادغام گرفت.این استاد پیشکسوت موسیقی تصریح کرد: من نمی‌دانم ترکیب جدید به چه شکلی خواهد بود، اما تاکید می کنم ارکسترهای تخصصی فضای تخصصی خود را طلب می کنند. این موضوع را کسی می گوید که سابقه حضور در ارکسترهای متعدد با هنرمندان بزرگ موسیقی این سرزمین را دارد و به نوعی بنیانگذار ارکستر ملی ایران بعد از انقلاب است. ای کاش عزیزان در وزارت ارشاد که تاکید زیادی بر اجراهای با کیفیت از موسیقی ملی داشتند اینچنین من را تنها نمی گذاشتند.

ادامه‌ی مطلب